|
عنوان
|
بررسی اولویت رسانه ای نوجوانان و جوانان از برنامه های آموزشی-امنیتی پلیس
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
برنامه های آموزشی ، امنیت ، پلیس ، جوانان، رسانه، نوجوانان
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: در حال حاضر سازمانهای متولی امنیت اجتماعی از رسانه های مختلفی برای آموزش های مورد نیاز به افراد جامعه بهره می گیرند که آگاهی از ترجیح رسانهای افراد، در بهرهگیری بهینه از رسانهها تأثیر بسزایی دارد. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اولویت رسانهای نوجوانان و جوانان از برنامههای آموزشی-امنیتی پلیس انجام پذیرفت. روش شناسی: روش این پژوهش از نوع ترکیبی است. جامعه ی هدف شامل نوجوانان و جوانان شهر همدان در سال 1397 است که در بخش کمی از طریق روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای، 400 نفر و در بخش کیفی نیز با روش نمونهگیری گلوله برفی، 40 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته از نوع طیف لیکرت 5 گزینه ای است که روایی پرسشنامه با بهره گیری از نظرات هفت نفر از صاحب نظران حوزه رسانه و آموزش و پایایی آن نیز از طریق محاسبه آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه گردید. یافتهها: یافتهها نشان داد میزان استفاده نوجوانان شهر همدان (میانگین16/3 و01/0p<) و جوانان (میانگین24/3 و01/0p<) از رسانهها بالاتر از حد متوسط است و ترجیح رسانهای آنها برای دریافت برنامههای آموزشی-امنیتی پلیس، ابتدا رسانههای دیداری- شنیداری و بعد از آن به ترتیب: چند حسی، تصویری، شنیداری، و نوشتاری است. همچنین دسترس پذیری، راحتی استفاده، تنوع، به روزبودن، واقع گرایی و تعاملی بودن به ترتیب از مهم ترین دلایل ترجیح رسانهای نوجوانان و علاقمندی، عادت رسانهای، جذابیت، خلاقیت، قابلیت اعتماد و باورپذیری به ترتیب از مهم ترین دلایل ترجیح رسانهای جوانان برای دریافت برنامههای آموزشی پلیس است. نتیجه گیری: تمایل نوجوانان و جوانان به رسانه های دیداری-شنیداری به ویژه در قالب دیجیتال بیش از سایر رسانههاست. بنابراین نیروی انتظامی میتواند جهت جذب مخاطب نوجوان و جوان به برنامههای آموزشی خود، ترجیح رسانهای آنها را در انتقال برنامههای آموزشی-امنیتی در نظر گیرد
|
|
پژوهشگران
|
مریم پورجمشیدی (نفر اول)، سعید شریفی رهنمو (نفر دوم)، پردیس بیات (نفر سوم)
|