عنوان
|
بهبود عملکرد کل، شاخص های سودمندی و کارایی استفاده از منابع در کشت مخلوط تأخیری سیب زمینی با گندم زمستانه
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
گندم، رقابت، عملکرد، کشت مخلوط، سیب زمینی، نسبت برابری زمین.
|
چکیده
|
یکی از راهکارهای افزایش ثبات در بوم نظام های کشاورزی، ایجاد تنوع از طریق به کارگیری نظام های چندکشتی است. در این رابطه، از کشت مخلوط به عنوان ابزاری سودمند جهت ارتقاء بهره برداری از منابع زیست محیطی موجود، در مقایسه با بوم نظام های زراعی تک کشتی یاد شده است. به منظور ارزیابی عملکرد و کارایی استفاده از منابع در کشت مخلوط سیب زمینی با گندم زمستانه، آزمایشی در سال زراعی 96-1395 در شهرستان اسدآباد بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. الگوهای کشت شامل کشت خالص گندم و سیب زمینی و کشت مخلوط تأخیری یک ردیف سیب زمینی و سه ردیف گندم (3:1)، دو ردیف سیب زمینی و سه ردیف گندم (3:2)، دو ردیف سیب زمینی و چهار ردیف گندم (4:2) و دو ردیف سیب زمینی و شش ردیف گندم (6:2) بودند. اثر کشت مخلوط تاخیری گندم-سیب زمینی بر عملکرد دانه و بیولوژیکی گندم معنی دار بود. با اجرای کشت مخلوط از میزان عملکرد بیولوژیکی و دانه به طور معنی داری کاسته شد. بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیکی در گندم متعلق به تیمار تک کشتی بود و کمترین مقدار این صفت در تیمار کشت مخلوط چهار ردیف گندم + دو ردیف سیب زمینی مشاهده شد. همچنین، بیشترین و کمترین میزان عملکرد بیولوژیکی در سیب زمینی متعلق به تیمارهای کشت خالص و سه ردیف گندم + یک ردیف سیب زمینی بود. بیشترین میزان شاخص نسبت برابری زمین کل در تیمار کشت مخلوط چهار ردیف گندم + دو ردیف سیب زمینی به دست آمد. در تمام تیمارهای کشت مخلوط نسبت برابری زمین کل بیشتر از یک بود که نشان دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به تک کشتی هر یک از گونه ها می باشد.
|
پژوهشگران
|
جواد حمزه ئی (استاد راهنما)، امیر پاشایی (دانشجو)
|