مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه زمانبندی فعالیت عضلات اندام تحتانی در مرحله اتکای دویدن بین ورزشکاران با سابقه جراحی رباط متقاطع قدامی و سالم
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	دویدن، رباط متقاطع قدامی، الکترومایوگرافی
چکیده	مقدمه: پس از بازسازی رباط متقاطع قدامی، بهمنظور جلوگیری از آسیب مجدد این رباط، ارزیابی عملکرد سیستم عصبی-عضلانی در هماهنگسازی زمان شروع و رسیدن به اوج فعالیت عضلات اندام تحتانی از اهمیت کلینیکی برخوردار است. بدین منظور هدف از مطالعه حاضر مقایسه زمانبندی فعالیت عضلات اندام تحتانی در مرحله اتکای دویدن بین ورزشکاران با سابقه جراحی رباط متقاطع قدامی و ورزشکاران سالم بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی و کاربردی میباشد. 10 نفر از ورزشکاران با سابقه جراحی رباط متقاطع قدامی که حداقل یک سال از جراحی آنها گذشته بود، بهعنوان گروه تجربی و 10 نفر از ورزشکاران سالم بهعنوان گروه کنترل بطور داوطلبانه از استان همدان شرکت کردند. گروه کنترل به لحاظ سن، قد و وزن با گروه تجربی همسان بود. با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی سطحی لحظه شروع فعالیت و زمان رسیدن به اوج فعالیت عضلات اندام تحتانی اندازهگیری شدند. دادههای دو گروه با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره در سطح معناداری 05 / 0 > P مورد مقایسه قرار گرفتند. یافتهها: در افراد با سابقه جراحی رباط متقاطع قدامی شروع به فعالیت عضلات درشتنی قدامی، دوقلوی داخلی، پهن داخلی، پهن خارجی، دوسررانی و سرینی میانی ) 001 / 0 = P ( و نیز زمان رسیدن به اوج فعالیت عضلات درشتنی قدامی، پهن خارجی، سرینی میانی، نیموتری ) 001 / 0 = P ( و دوسررانی ) 045 / 0 = P ( درمقایسه با ورزشکاران سالم بطورمعناداری با تأخیر همراه بود. نتیجه گیری: در مرحله اتکا دویدن زمان شروع به فعالیت و زمان رسیدن به اوج فعالیت عضلات اندام تحتانی گروه تجربی با تأخیر همراه بود که عامل ریسک محسوب میگردد. توانبخشی عضلات با هدف افزایش نیرو و هماهنگی عضلانی و تقویت گیرندههای حسی در این افراد باید جدی گرفته شود. بطور واضح مشخص نیست این تغییرات ناشی از سازگاری عصبی عضلانی یا آسیب مرتبط با حسهای عمقی میباشد. توصیه میشود ارتباط بین این تأخیر با پارگی مجدد رباط صلیبی بررسی شود.
پژوهشگران	امین مردازادناوی (نفر اول)، نادر فرهپور (نفر دوم)، یاسین حسینی (نفر سوم)