مشخصات پژوهش

عنوان	باباکمال تویسرکان: محوطه ای کلیدی در مطالعات باستان شناسی شرق زاگرس مرکزی با استناد بر شواهد لایه نگاری
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	زاگرس مرکزی، تویسرکان، باباکمال، باستان شناسی، لایه نگاری
چکیده	محوطه باباکمال تویسرکان از ارزشمندترین محوطه های استان همدان و غرب ایران است که در تاریخ 24 اسفند 1353 با شماره ثبت 1036 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده اما تاکنون هیچ گونه پژوهش و کاوشی در مورد آن انجام نگرفته است و در سال های اخیر عوامل مختلفی باعث تخریب این محوطه شده است. بنابراین پروژه کاوش باستان شناختی محوطه باباکمال تویسرکان به سرپرستی یعقوب محمدی فر و همکاری اسماعیل همتی ازندریانی با تامین اعتبار اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان و با صدور مجوز پژوهشکده باستان شناسی به شماره 97102240 مورخ 27/4/1397، زیر نظر پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی با اهداف کاوش لایه نگاری، تعیین عرصه و پیشنهاد حریم آغاز گردید. تپه باباکمال، دارای شواهد سطحی از دوره های مس و سنگ، مفرغ، آهن، اشکانی و اسلامی است و همین موضوع ضرورت تعیین و شناخت توالی لایه نگاری محوطه در بخش شرقی زاگرس مرکزی را مشخص نمود. از دیگر نکات بارز و قابل توجه انتخاب این محوطه برای کاوش، وجود سازه های خشتی بسیار شاخص و برجا بود تا بتوان این سازه خشتی را تاریخگذاری نمود. با توجه به شواهد ابتدایی این سازه خشتی و ارتباط فضایی و مکانی محوطه باباکمال با تپه نوشیجان و قرارگیری هر دو محوطه در یک دشت (نوشیجان جز شهرستان ملایر و باباکمال جز شهرستان تویسرکان محسوب می شوند) و اشاره کاوشگران تپه نوشیجان ملایر به این تپه به عنوان یکی از محوطه های کلیدی دوره ماد، ضرورت کاوش در تپه باباکمال را دو چندان نمود.
پژوهشگران	یعقوب محمدی فر (نفر اول)، اسماعیل همتی ازندریانی (نفر دوم)