مشخصات پژوهش

عنوان	بهبود رشد و عملکرد گندم در رقابت با علف های هرز در حضور قارچ میکوریز
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	پاسخ رشد میکوریزایی، چاودار، قارچ میکوریز، کلونی سازی
چکیده	به منظور بررسی اثر قارچ میکوریز بر روابط رقابتی گندم (Triticum aestivum) با علف های هرز، ابتدا درصد کلونی سازی قارچ و پاسخ رشد میکوریزایی گندم و شش گونه علف هرز بررسی شد. پاسخ رشد میکوریزایی کیسه کشیش (Capsella bursa pastoris)، خونی واش (Phalaris minor)، خاکشیر تلخ (Sisymbrium irio)، چچم (Lolium rigidum) و گندم، به ترتیب معادل 18، 5/19، 23، 38 و 41 درصد و پاسخ رشد میکوریزایی چاودار (Secale cereale) و یولاف وحشی (Avena ludoviciana) به ترتیب معادل 28/29- و40/22- درصد بود، لذا این دو گونه علف هرز انتخاب و در آزمایش دوم، اثر قارچ میکوریز بر رقابت آن ها با گندم، مورد بررسی قرار گرفت. رقابت چاودار و یولاف، در تیمار عدم کاربرد قارچ، سبب کاهش وزن خشک گندم به ترتیب به میزان 58/41 و 40/51 درصد شد و در حضور قارچ، وزن خشک گندم در رقابت با چاودار و یولاف به ترتیب به میزان 10/43 و 11/47 درصد افزایش یافت. در شرایط عدم کاربرد قارچ، عملکرد دانه گندم در کشت خالص معادل 63/3 گرم در بوته بود و علف های هرز چاودار و یولاف به ترتیب سبب کاهش عملکرد دانه گندم به میزان 69/42 و 48/48 درصد شدند. در کشت خالص گندم در حضور قارچ میکوریز، عملکرد دانه گندم 51/5 گرم در بوته بود که در مقایسه با تیمار عدم کاربرد قارچ، افزایش 79/51 درصدی را نشان داد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که چنانچه علف های هرز غالب در مزارع گندم، غیرمیکوریزایی باشند و یا پاسخ رشد میکوریزایی آن ها منفی باشد، کاربرد قارچ میکوریز می تواند خسارت علف های هرز مذکور را کاهش دهد.
پژوهشگران	معصومه دهقان بنادکی (نفر اول)، گودرز احمدوند (نفر دوم)، اسکندر زند (نفر سوم)