مشخصات پژوهش

عنوان	اثر تابش اشعه فرابنفش C بر برخی ترکیبات فیتوشیمیایی و فعالیت پاداکسایشی در پوست حبه انگور رقم بیدانه سفید
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	پرتوتابی؛ تنش؛ ترکیبات فنلی؛ فعالیت آنزیمی؛ Vitis vinifera
چکیده	اثر پرتو فرابنفش نوع C (UV-C) به­تنهایی یا در ترکیب با دیگر تیمارها بر سنتز ترکیبات ثانویه در گیاهان، اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر پرتو UV-C بر برخی ویژگی های فیتوشیمایی و فعالیت برخی آنزیم های دخیل در متابولیسم ترکیبات فنلی در انگور مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا حبه های انگور رقم بیدانهسفید در معرض پرتو UV-C در شدت­های0 (شاهد)، 8/0، 2/1 و 2/4 کیلوژول بر مترمربع قرار گرفته و سپس در دمای 15 درجه سانتی گراد به­مدت 6 روز نگهداری شدند. شدت­های کم پرتو فرابنفش، تجمع فنل کل در پوست حبه را القا کرد. کمترین میزان فلاونوئید کل در حبه­های تیمار شده با بالاترین شدتUV-C (kJm-2 2/4) در روز اول مشاهده شد درحالی­که حبه های تیمارشده با شدت­ کم UV-C (kJm-2 8/0) پس از گذشت 5 روز بیشترین میزان فلاونوئید را داشتند (45/0 میلی­گرم روتین در گرم وزن تر). همچنین کاربرد تابش UV-C منجر به افزایش ظرفیت پاداکسایشی نمونه­های تیمارشده در مقایسه با شاهد گردید. لازم به ذکر است پرتوتابی باUV-C اثر معنی­داری بر مقدار تانن کل پوست حبه نداشت؛ با این وجود اثر UV-C بر فعالیت آنزیم فنیل­آلانین­آمونیالیاز (PAL) در طول مدت نگهداری قابل­توجه بود. UV-C فعالیت آنزیم پراکسیداز (POD) را تا اوسط مدت­ نگهداری کنترل کرد؛ ولی در مورد آنزیم پلی فنل اکسیداز (PPO) این رفتار وابسته به شدت UV-C بود. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد UV-C در شدت­های پایین، روش مناسبی برای افزایش میزان ترکیبات فنلی و ظرفیت پاداکسایشی انگور تازه­خوری رقم بیدانهسفید در طول مدت نگهداری کوتاه می­باشد.
پژوهشگران	احسان رنجبران (نفر اول)، منصور غلامی (نفر دوم)