|
عنوان
|
بهینهسازی قراردادهای تشویقی در حالت چندعاملی- چنددستاوردی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
همکاری، قراردادهای تشویقی، بهینهسازی، قراردادهای چندگانه
|
|
چکیده
|
صنعت ساخت پیچیده و همراه با محدودیتهای زمان و هزینه میباشد؛ بنابراین همواره در این صنعت تحقق دستاوردهایی مانند کاهش زمان و هزینه پروژه از نگرانیهای مهم کارفرما میباشد. این دستاوردها هنگامی محقق میشوند که کارفرما و عوامل پروژه )پیمانکاران و مشاوران( با یکدیگر همکاری داشتهباشند. اما به دلیل مشکلات کارفرما-عامل که ممکن است در پروژه رخ دهند، ممکن است با به خطر انداختن موفقیتهای پروژه دستاوردهای پروژه نامطلوب شوند. عدم قطعیت دستاوردها و عدم تقارن اطلاعات منجر به مشکلات کارفرما-عامل میشوند به این صورت که عوامل فرصتطلب به جای خواستههای کارفرما اهداف خود را دنبال میکنند. یکی از روشهای حل این مشکلات همراستا کردن اهداف کارفرما و عوامل از طریق ایجاد انگیزه در عوامل پروژه با استفاده از قراردادهای تشویقی میباشد. در این قراردادها عملکرد واقعی عوامل با اهداف از پیش تعیینشده مقایسه میشود. تاکنون تحقیقات متعددی در ارتباط با قراردادهای تشویقی در حالتهای مختلف مانند تکعاملی-تکدستاوردی، چندعاملی-تکدستاوردی، تکعاملی-چنددستاوردی صورت گرفتهاست. اما تاکنون به نظر هیچگونه پژوهشی در ارتباط با بهینه سازی قراردادهای تشویقی در حالت چندعاملی- چنددستاوردی انجام نشدهاست. در پژوهش حاضر این کمبود در علم با ارائه مدلی بهینه برای قراردادهای تشویقی در حالت چندعاملی- چنددستاوردی به کمک روش بهینهسازی پاسخ داده میشود. از روش مطلوبیت مورد انتظار، تئوری کارفرما-عامل و مدلسازی ریاضی به منظور فرمولبندی و حل مسئله استفاده میشود. همچنین در این پژوهش سطح ریسکپذیری کارفرما و عوامل به ترتیب ریسک خنثی و ریسکگریز فرض میگردد. نتایج این تحقیق نشان میدهند که هزینه تلاش عوامل، اثرگذاری عوامل بر دستاوردها، سطح ریسکگریزی عوامل، عدم قطعیت و همبستگی دستاوردها بر طراحی بهینه قراردادهای تشویقی در حالت چندگانه تاثیرگذار میباشند. این پژوهش بینش جدیدی در زمینه طراحی قراردادهای ساخت در حالت چندگانه ارائه میدهد. نتایج این تحقیق برای افرادی که در طراحی قراردادها فعالیت دارند، مناسب میباشد.
|
|
پژوهشگران
|
سیدمهدی حسینیان (استاد راهنما)، الهام فرهپور (دانشجو)
|