عنوان
|
مقایسه تاثیر دو روش تمرینات اصلاحی رایج و تمرینات اصلاحی آکادمی ملی طب ورزش آمریکا (NASM) بر تغییرات ناهنجاری زانوی پرانتزی و تعادل نوجوانان فوتبالیست: یک مطالعه ی ترکیبی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
زانوی پرانتزی ، تعادل ، تمرینات اصلاحی رایج ، تمرینات اصلاحی آکادمی ملی طب ورزش آمریکا (NASM)
|
چکیده
|
مقدمه زانوی پرانتزی یکی از شایع ترین ناهنجاری ها در بین نوجوانان است؛ و دستیابی به یک برنامه اصلاحی مناسب جهت کاهش این عارضه همواره مورد توجه می باشد. هدف از این مطالعه اثرگذاری روش تمرینات اصلاحی رایج؛ و تمرینات اصلاحی NASM؛ بر تغییرات ناهنجاری زانوی پرانتزی و تعادل نوجوانان فوتبالیست بود. روش پژوهش حاضر از نوع تلفیقی کیفی - کمی با رویکرد نیمه تجربی بود. در این مطالعه برای جمع آوری دادها از مصاحبه ها و آزمون های آزمایشگاهی استفاده شد. در مطالعه حاضر 42 نوجوان با دامنه سنی 14 تا 18 سال که دارای ناهنجاری زانوی پرانتزی بودند؛ به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به 3 گروه 14 نفری شامل گروه تمرینات اصلاحی NASM، گروه تمرینات رایج و گروه کنترل تقسیم شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل چارچوبی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها تحلیل داده های حاصل از مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته منجر به استخراج دو طبقه اصلی عوامل نگرشی (درد و ناتوانی، تغذیه، ژنتیک، شاخص توده بدنی و میزان اعتماد به نفس) و عوامل انگیزشی (عملکرد روزانه، فعالیت ورزشی، تناسب ظاهری، تداوم شغل و موقعیت های اجتماعی و عدم تعادل عضلانی) شد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد؛ که دو روش تمرینات اصلاحی رایج و NASM باعث اصلاح ناهنجاری زانوی پرانتزی می شود؛ که در این میان پروتکل تمرینات اصلاحی NASM تاثیر بیشتری در اصلاح عارضه زانوی پرانتزی داشت. نتیجه گیری با توجه به نتایج حاصل از مصاحبه و نتایج آزمایشگاهی که هر دو نتایج تحکیم کننده اثربخشی این تمرینات بر روی افراد دارای زانوی پرانتزی بود؛ استفاده از پروتکل NASM به درمانگران، متخصصین حرکات اصلاحی و مربیان به منظور اصلاح عارضه زانوی پرانتزی توصیه می شود.
|
پژوهشگران
|
علی یلفانی (نفر اول)، مهرداد گیوکی (نفر دوم)، حسین عاشوری (نفر سوم)
|