مشخصات پژوهش

عنوان	تابعیت مضاعف در نظام حقوقی افغانستان و ایران در پرتو اسناد بین المللی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	تابعیت مضاعف، افغانستان، ایران، اصل خون، اصل خاک، اسناد بین‎المللی
چکیده	تابعیت مضاعف یا چندگانه وضعیت شخصی است که همزمان تابعیت دو یا چند کشور را دارد. این امر ممکن است مشکلاتی را برای شخص چند تابعیتی پدید آورد؛ همچون پرداخت مضاعف مالیات و خدمت نظام وظیفه چند باره. دولت‎ها نیز در مورد حمایت سیاسی از این افراد گاه دچار اختلافاتی میشوند، همچنین ممکن است اختلاف قوانین کشورها، شخصی که دارای تابعیت مضاعف می‎باشد و مجریان قانون را دچار ابهام کند؛ در این راستا، در برخی اسناد بین‎المللی تلاش شده است که مصادیق تابعیت مضاعف کمتر شود. از جمله در طرح پیش نویس تابعیت مدرسه‎ی حقوق هاروارد هدف از تدوین سند مزبور از بین بردن برخی تعارضات حاضر و تا آنجا که ممکن است جلوگیری نمودن از موارد تابعیت مضاعف و بی‎تابعیتی، اعلام شده است. همچنین در مقدمه‎ی کنوانسیون 1930 لاهه نیز به ایده آل بودن حذف تابعیت مضاعف و مفید بودن امحاء آن اشاره شده است. در قوانین ایران مربوط به تابعیت مضاعف و اثرات قانونی و تبعات حقوقی آن بر می گردد به مدلول ماده 989 قانون مدنی، ماده 989 قانون مدنی به وضع کسانی که بدون رعایت مقررات قانونی ترک تابعیت ایرانی خود را نموده اند پرداخته است. در قانون تابعیت افغانستان نیز ماده هفتم در این مورد ذیلاً تصریح می‎نماید: «شخصی که مطابق احکام این قانون تبعه امارت اسلامی افغانستان باشد، در موقف تابعیت دوگانه قرار گرفته نمی‎تواند.» همچنین برای اعطای تابعیت به اطفال، اصل خون و خاک را بطور تلفیقی اجرا می‎نماید. لذا در این پایان نامه سعی شده است، بررسی تطبیقی تابعیت مضاعف در قوانین افغانستان، ایران و اسناد بین‎المللی، با تکیه بر نقاط اشتراک و افتراق صورت گیرد.
پژوهشگران	شهرام زرنشان (استاد راهنما)، امید حکیم زاده (دانشجو)