عنوان
|
بررسی آزمایشگاهی الگوی جریان و توپوگرافی بستر در حضور آبشکنهای متخلخل جاذب، دافع و قائم در کانال با بستر فرسایشپذیر
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
آبشکن توریسنگی، الگوی جریان، درصد تخلخل، توپوگرافی بستر
|
چکیده
|
چکیده از جمله روشهای حفاظت از سواحل که در دهههای اخیر در رودخانهها مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از آبشکنهاست. آبشکنها روی خطوط جریان اثر گذاشته و با ایجاد تغییراتی در سرعت و جهت جریان موجبات تغییرات عمده در توپوگرافی بستر در اطراف آبشکن و همچنین سواحل را فراهم میآورند. شناخت و جهتدهی به این تغییرات منجر به ساماندهی بهصرفه رودخانه در نواحی موردنظر خواهد شد. در این پژوهش تاثیر آبشکنهای توریسنگی قائم، جاذب و دافع در مسیر جریان بر توپوگرافی بستر و الگوی جریان بررسی شده است. در این بررسی عملکرد آبشکنهای مذکور با آبشکن بسته مقایسه خواهد شد. نتایج نشان میدهد که با کاهش درصد تخلخل آبشکنها، انحراف جریان اصلی و شدت جریانهای ثانویه حول آبشکن افزایش یافته که این امر موجب افزایش تغییرات توپوگرافی بستر و ایجاد حفرههای بزرگتر حول آبشکن میشود. با افزایش شدت فرسایش حول آبشکن، رسوبگذاری در کنارهها افزایش مییابد. بیشترین آبشستگی )نسبت آبشستگی به عمق جریان( مربوط به 2 میباشد. بیشینه مقادیر آبشستگی / 2 و کمترین این پارامتر مربوط به آبشکن جاذب با تخلل 02 درصد به میزان 22 / آبشکن قائم بسته به میزان 7 برای همه آبشکنها در دماغه آبشکن رخ داده است. همچنین در بررسی مقادیر بیشینه سرعت طولی، عرضی و قائم سرعت، به ترتیب برای آبشکن 10 و 11 - سانتیمتر بر ثانیه است. /7 ، 22 و 13 - سانتیمتر بر ثانیه و برای آبشکن جاذب با تخلخل 02 درصد، 32 ، قائم بست
|
پژوهشگران
|
زینب بادپا (نفر اول)، مجید فضلی (نفر دوم)
|