|
عنوان
|
بررسی سبکی قصه های منظوم ناصر کشاورز
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
قصه منظوم، ناصر کشاورز، سطح زبانی، سطح داستانی، سطح شعری.
|
|
چکیده
|
قصه منظوم یکی از انواع شعر روایی کودک است که ویژگیهای شعر و قصه را یکجا دارد و به دلیل همین دارا بودن توأمان جذابیتهای شعر و داستان، میتواند جذابترین نوع ادبی برای کودکان باشد. ناصر کشاورز از شاعران برجسته در حوزه شعر کودک است؛ وی با خلق بیش از چهل قصه منظوم طی سه دهه اخیر، جایگاهی ویژه در میان سرایندگان این نوع ادبی دارد. پژوهش حاضر میکوشد با بررسی و تحلیل سبکی قصه های منظوم این شاعر معاصر در سه سطح زبانی، داستانی و شعری به این پرسش اصلی پاسخ دهد: قصه های منظوم ناصر کشاورز از نظر زبانی، داستانی و شعری دارای چه ویژگی هایی است؟ در پژوهش حاضر، چهل وسه قصه منظوم کشاورز که طی سالهای 1371 تا 1395 سروده شده ، بررسی و تحلیل شده اند. و روشن شده است که کشاورز در قصه های منظوم آغازین خود بیشتر به استفاده از زبان نوشتاری گرایش دارد؛ اما در کارهای بعدی خود به استفاده از زبان گفتاری و بهره گیری از لغات و تعبیرات عامیانه و کودکانه روی آورده است. در سطح شعری نیز کشاورز از تمایل به وزنهای سنگین و آرام، حرکتی ملموس به سمت بهره گیری از وزنهایی با ضرباهنگ تندتر و موسیقی پرنشاطتر داشته است. در توفیق یا عدم توفیق قصه های منظوم کشاورز غالباً ویژگیهای زبانی و عناصر شعری دخیل بوده و عناصر داستانی تأثیر کمتری در این مسئله داشته است.
|
|
پژوهشگران
|
مصطفی رضایی دیل (نفر اول)، نجمه نظری (نفر دوم)
|