مشخصات پژوهش

عنوان	انگل های تیره گل جالیز - سازوکارهای انگلی و رهیافت های کنترلی
نوع پژوهش	کتاب
کلیدواژه‌ها	-
چکیده	پیشگفتار انگل گیاهی یک پدیدۀ شگفت انگیز از تعاملات افراطی بین یک گیاه با گیاه دیگر است. در مقیاس جهانی گیاهان انگلی شامل حدود 20 خانواده هستند، اما انگل های تیرۀ گل جالیز مدل های پیش رو برای تحقیق محسوب می شوند. این نه تنها به این دلیل است که بعضی از اعضای این خانواده از نظر اهمیت اقتصادی بسیار مهم هستند، بلکه به این دلیل است که این خانواده شامل طیف کاملی از گیاهان غیرانگلی اتوتروف تا انگل کامل است. از طرفی، سازگاری بسیاری از این گونه ها نسبت به شرایط آزمایشگاهی نسبتاً قابل قبول است. تحقیقات درمورد تیرۀ گل جالیز تاکنون به اوج خود نرسیده است. با وجود این، در تحقیقات اخیر پیشرفت ها و دستاوردهای قابل توجهی، به خصوص در درک مکانیسم های انگل شناسی انجام شده است که توجیه قابل قبولی برای انتشار یک کتاب جدید درمورد گیاهان انگلی است. منشأ تکاملی انگل های گیاهی با تغییرات تدریجی در ژن هایی که معمولاً کارکرد غیرانگلی را انجام می دهند، مرتبط است. اعتقاد بر این است که کارکردهای ویژۀ انگلی پس از تکثیر ژن ها یا ژنوم ها و با بیان ژن های نابه جا تکامل یافته اند (بخش 4ـ5). به این ترتیب، گیاهان انگلی گیاهانی با ویژگی هایی هستند که در بسیاری از گیاهان غیرانگلی نیز معمول هستند، اما نحوۀ بیان آن ها، گسترۀ این ویژگی های توسعه یافته و ترکیبی از ویژگی های مختلف در آن ها منحصربه فرد است. این ویژگی های منحصربه فرد، به تحقیقات علمی جذابی منجر شده است که هدف آن ها ارتقای شناخت گیاهان انگلی در پایه ای ترین سطح است. این یافته ها همچنین می تواند در سطح کاربردی، در طراحی ابزارهای پیچیده برای کنترل گونه هایی که سبب آسیب رساندن به محصولات کشاورزی می شود، بهره برداری شود. جدیدترین نمونه از تحقیقات گیاهان انگلی که به طور قابل توجهی برای درک فیزیولوژی این گیاهان کمک کرده است، کشف یک گروه جدید از هورمون های گیاهی به نام استریگولاکتون ها است که در ابتدا به عنوان محرّک های جوانه زنی انگل های کامل علف جادو (Striga) و گل جالیز (Orobanche) شناسایی شدند. دانش دقیق درمورد گیاهان تیرۀ گل جالیز که در این کتاب ارائه شده است، نه تنها باید بر روی شناخت گیاهان انگلیِ متعلق به خانواده های دیگر که اطلاعات فیزیولوژیکی و مولکولی کمی در آن ها در دسترس است متمرکز شود، بلکه باید به شناخت ویژگی های بسیاری از گیاهان کمک کند. ه
پژوهشگران	ابراهیم ایزدی دربندی (نفر اول)، اکبر علی وردی (نفر دوم)، مریم شوریابی (نفر سوم)، نیرالسادات موسوی فرادنبه (نفر چهارم)، محبوبه ملایی (نفر پنجم)