عنوان
|
تاثیر pHخاک بر میزان سمیت علف کش ها روی همزیستی سویا (Glycine max) و ریزوبیوم (Bradyrhizobium japonicum)
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
تثبیت ازت زیستی، سمیت، گره زایی
|
چکیده
|
در مطالعه حاضر، سمیت بنتازون، متریبوزین و تری فلورالین بر همزیستی سویا-ریزوبیوم در خاک های با pHهای برابر 4/6، 2/7 و 8 در مقایسه با شاهد بدون کاربرد علف کش مورد بررسی قرار گرفت. مقدار علف کش بکار رفته شامل 1440 گرم بنتازون در هکتار در مرحله اولین سه برگی؛ کاربرد 450 گرم متریبوزین در هکتار در پس از کاشت و کاربرد 120 گرم تری-فلورالین در هکتار در قبل از کاشت به صورت مخلوط با خاک در عمق 3 سانتی متری بود. در شرایط عدم کاربرد علف کش در خاک با pH برابر 2/7، تلقیح بذر با باکتری منجر به کاهش نسبت ساقه به ریشه اما افزایش وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه و محتوی نیتروژن ساقه و ریشه شد. به جز در مورد متریبوزین در خاک با pH برابر 4/6، هر سه علف کش در همه pHهای خاک سبب کاهش محتوی نیتروژن ساقه و ریشه شدند. بر خلاف تری فلورالین، سمیت بنتازون و متریبوزین بر همزیستی سویا-ریزوبیوم تحت تاثیر pH خاک قرار گرفت. براساس نتایج این تحقیق، چنین می توان استنتاج کرد که شرایطی که pH خاک مزارعی اسیدی و قلیایی باشد به ترتیب سمیت بنتازون و متریبوزین روی همزیستی سویا-ریزوبیوم کاهش و افزایش می یابد.
|
پژوهشگران
|
اکبر علی وردی (نفر اول)، نرگس ناصر (نفر دوم)
|