|
عنوان
|
تاثیر آموزش امید به شیوه گروهی بر نگرش به زمان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
امید، نگرش به زمان، آموزش،
|
|
چکیده
|
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش امید به روش گروهی بر نگرش به زمان دانش آموزان دختر سال سوم مقطع متوسطه دوم شهر دهگلان بود. روش تحقیق این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دختران سال سوم مقطع متوسطه دوم شهر دهگلان در سال تحصیلی 1396-1395 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس دو کلاس از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه نگرش به زمان میللو و وورل استفاده شد. بسته آموزشی امید اسنایدر برای گروه آزمایش طی 12 جلسه اجرا شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد و نتایج نشان داد که آموزش امید بر نگرش به زمان دانش آموزان اثر معناداری داشته است. براساس این یافته ها می توان گفت که آموزش امید در بهبود نگرش به زمان دانش آموزان اثرگذار است و با آموزش امید می توان افزایش نگرش مثبت به زمان و کاهش نگرش منفی به زمان را انتظار داشت.
|
|
پژوهشگران
|
ریزان نیک زبان (نفر اول)، خسرو رشید (نفر دوم)
|