|
چکیده
|
اقبال پژوهشگران اقتصادی مراکز دانشگاهی و علمی کشور برای سپردن بخشی از پژوهشهای کاربردی خود به این نشریه و یاری شماری اندک از این پژوهشگران در ارزیابی )دو سو ناشناس( مقالات، دستآورد ارجمندی است که خستگی ناشی از نیش زبان و بداخلاقی اندک شمار نااهلان را برایمان کم اثرتر میکند. همراه با این ارجگذاری، دو نکته به هم پیوسته را باید یادآوری کرد: یکم، مجله توان جذب و ارزیابی محدودی دارد که استفاده از طیف گستردهتر مقالات کاربردی اقتصادی را از بین میبرد؛ و دوم، یاریبهری اندک پژوهشگران در داوری مقالات، این محدودیت را بیشتر میکند.
|