مشخصات پژوهش

عنوان	اثر تیمار ترکیبی متیل جازمونات و تابش پرتو فرابنفش c روی تولید برخی ترکیبات فنولی در انگور تازه خوری رقم بیدانه سفید
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	متیل جازمونات، تابش پرتو فرابنفش c ، ترکیبات فنولی، انگور تازه خوری، رقم بیدانه سفید
چکیده	این پژوهش به منظور بررسی اثر متیل جازمونات (MJ) و پرتو فرابنفش نوع C (UV-C) بصورت مجزا یا در ترکیب با هم روی برخی از شاخص های فنلی، ظرفیت آنتی اکسیدانی، فعالیت آنزیمی و اجزای فنلی در پوست حبه انگور تازه خوری رقم بیدانه سفید صورت گرفت. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. به همین منظور خوشه های انگور دو روز پیش از برداشت با MJ در غلظت های 0، 1، 5 و 10 میلی مولار (mM) محلول پاشی شدند. پس از برداشت حبه ها از خوشه جدا شده و در معرض تابش UV-C در شدت های 0، 8/0، 2/1 و 2/4 کیلوژول بر مترمربع (kJm-2) قرار گرفتند. حبه ها پس از بسته بندی در انبار در دمای 15 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی85 درصد در تاریکی به مدت 6 روز نگهداری شدند. نمونه برداری بطور روزانه انجام گرفت و پوست حبه ها برای انجام آزمایش های مورد نظر در فریزر 80- نگهداری شدند. آزمایش های انجام گرفته عبارت بودند از میزان فنل کل، فلاونوئید کل، تانن کل، کاتکین، اپی کاتکین، فلاوانول کل، کوئرستین، روتین، فلاونول کل، پیسید و رسوراترول و فعالیت آنزیم های آنت اکسیدانی دخیل در سیستم دفاعی و متبولیسم ترکیبات فنلی یعنی PAL، PPO و POD و همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی به روش های DPPH، ABTS و FRAP. نتایج نشان داد حبه های تیمار شده با MJ و UV-C حاوی میزان فنل کل بیش تر در مقایسه با شاهد بودند. اثرمتقابل UV-C و MJ و زمان روی فلاونوئید کل نشان داد بیش ترین میزان فلاونوئید با کاربرد غلظت 10 میلی مولار MJ در معرض تابش 8/0 kJm-2 پس از 5 روز نگهداری مشاهده شد. محرک های مورد استفاده و اثرات متقابل آن ها اثر معنی داری روی میزان تانن کل پوست حبه ها نداشت. در نتیجه ی اثرمتقابل MJ و زمان بیش ترین ظرفیت پاکسازی رادیکال آزاد DPPH• در نمونه های تیمار شده با MJ در روز 5 مشاهده شد. همچنین در نتیجه ی اثرمتقابل MJ و UV-C بیش ترین ظرفیت پاک سازی رادیکال آزاد DPPH• با کاربرد ترکیبی از MJ در غلظت 10 mM و UV-C در شدت 8/0 kJm-2 مشاهده شد. نتایج مربوط به فعالیت آنتی اکسیدانی نشان داد بیش ترین ظرفیت آنتی اکسیدانی در نمونه های تیمار شده با شدت های کم UV-C مشاهده شدند و تابش شدید سبب کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی شد. با این وجود کاربرد تیمار ترکیبی با MJ سبب برطرف شدن این اختلاف ها میان نمونه ها گردید. طبق نتایج این پژوهش بیش ترین
پژوهشگران	منصور غلامی (استاد راهنما)، احسان رنجبران (دانشجو)