مشخصات پژوهش

عنوان	تولید محصول آفتابگردان (Phaseolus vulgaris L.) تحت تأثیر کشت مخلوط افزایشی با لوبیا (Helianthus annuus L.) و سامانه های مختلف خاک ورزی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	پروتئین دانه، روغن دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، کارایی استفاده از زمین
چکیده	به منظورارزیابیعملکردکمیوکیفیدانهآفتابگردان(Helianthus annuus L.)درکشتمخلوطافزایشیبالوبیا (Phaseolusvulgaris L.) آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در دو سال زراعی 1392 و 1393 انجام گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. خاک ورزی (خاک ورزی کامل، نیمه خاک ورزی با چیزل و نیمه خاک ورزی با دیسک) و الگوی کاشت (کشت خالص آفتابگردان و لوبیا و کشت مخلوط افزایشی 30 و 60 درصد لوبیا با آفتابگردان) به ترتیب به عنوان فاکتور اصلی و فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که بیشتر صفات تحت تأثیر خاک ورزی قرار نگرفتند، ولی اثر الگوی کشت بر آن ها معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه، عملکرد روغن و عملکرد پروتئین آفتابگردان (به ترتیب 22/356، 90/160 و 27/77 گرم در متر مربع) در تیمار کشت خالص به دست آمد، ولی با اجرای کشت مخلوط از میزان این ویژگی ها به طور معنی داری کاسته شد. در کشت مخلوط، عملکرد دانه لوبیا نیز نسبت به کشت خالص آن کاهش نشان داد. در میان الگوهای مختلف کشت، بیشترین عملکرد دانه کل (28/437 گرم در متر مربع) به تیمار کشت مخلوط افزایشی 60 درصد لوبیا + آفتابگردان تعلق گرفت. در کل، تیمار 60 درصد لوبیا + آفتابگردان بیشترین عملکرد کل را تولید کرد و کارایی استفاده از زمین را افزایش داد.
پژوهشگران	جواد حمزه ئی (نفر اول)، محسن سیدی (نفر دوم)