مشخصات پژوهش

صفحه نخست /جداسازی، تعیین الگوی مقاومت ...
عنوان جداسازی، تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی مولکولی عوامل حدت سویه هایتروپرلا پیوژنزجداشده از نمونه های بالینی گاو
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها تروپرلا پیوژنز، بیان ژن، ژنوتایپینگ، BOX PCR، مقاومت های آنتی بیوتیکی
چکیده تروپرلاپیوژنز یکی از عوامل مهم ایجادکننده بیماری های چرکی در گاو است که خسارات فراوانی را به صنعت دامداری وارد می نماید. این باکتری باعث ایجاد پنومونی، ورم پستان، متریت، آبسه های کبدی، اوتیت، پریتونیت، اندوکاردیت، استئومیلیت، لنفادنیت و عفونت های رحمی در گاو و گوسفند و همچنین عفونت های چرکی در گونه-هایحیات وحشمی شود. از اهداف مهم مطالعه حاضر، تعیین نقش تروپرلا پیوژنز در عفونت های رحمی، آبسه های جلدی و التهاب پستان در گاوداری های اطراف تهران و همچنین بررسی فراوانی ژن های حدت و برخی از ژن های مرتبط با مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه هایتروپرلا پیوژنزبود. تعیین ژنوتیپ و بررسی بیان برخی از ژن های مرتبط با بیماری زایی در شرایط برون تنی و درون تنی از دیگر اهداف تحقیق بود. مواد و روش کار: در مطالعه حاضر 750 نمونه (200 نمونه از ترشحات متریت، 150 نمونه از آبسه های جلدی، 400 نمونه از شیر ورم پستان) از 22 گاوداری در اطراف تهران اخذ گردید و پس از کشت، با روش های بیوشیمیایی و مولکولی مورد شناسایی قرار گرفتند. حساسیت آنتی بیوتیکیبا روش کرپی بایر برای تمامی جدایه ها مشخص گردید. همچنین با روش مولکولی هشت ژن حدت (plo, nanH, nanP, fimA, fimG, fimE, fimC, cbpA) و سه ژن مقاومت آنتی بیوتیکی (ermX, ermB, tetW)بررسی شده و با روش BOXPCR همه جدایه ها ژنوتایپینگ شده و درخت فیلوژنتیکی آن ها ترسیم گردید. سپس تغییرات بیان چهار ژن مهم در بیماری زایی، در محیط آزمایشگاهی و مدل موشی به روشRealtime PCRموردمطالعه قرار گرفت.نتایج: با استفاده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی،65 جدایه ازنمونه های متریت، 55 جدایه ازنمونه های ورم پستان و 68 جدایه ازنمونه های آبسه های جلدیبه عنوان باکتری تروپرلا پیوژنزشناسایی گردید. بر اساس تغییرات آزمون های بیوشیمیایی در بین جدایه ها، هشت بیوتیپ در جدایه های متریت، پنج بیوتیپ درجدایه هایورم پستان و هفت بیوتیپ هم درجدایه هایآبسه های جلدی مشاهده شد که بیوتیپ های یک و سه ارتباط معنی داری با شدت بیماری، فراوانی ژن های حدت و برخی خصوصیات فنوتیپی داشتند. در آزمون آنتی بیوگرام بالاترین حساسیت به آنتی بیوتیک هایآمپی سیلین، آموکسی سیلین، پنی سیلین، جنتامایسین، سفتریاکسون و بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی هم به آنتی بیوتیک های تریمتوپریم سولفومتوکسازول، تتراسیکلین، اریترومایسین و تایلوزین
پژوهشگران عبدالمجید محمدزاده (استاد راهنما)، ایرج اشرافی تمایی (دانشجو)، تقی زهرائی صالحی (استاد مشاور)، پژمان محمودی کوهی (استاد مشاور)