عنوان
|
رسوب شناسی و هیدروژئومورفولوژی رودخانه های حاجی عرب، خررود و ابهررود (استان قزوین) با تاکید بر ارتباط آن در تغذیه کمی و کیفی آبخوان های مرتبط
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
رخساره رسوبی، مخروط افکنه، پادگانه آبرفتی، آبخوان
|
چکیده
|
رودخانه ها و مخروط افکنه ها از مهم ترین سیستم های رسوب گذاری در قاره ها هستند. هدف از این پژوهش بررسی رسوب شناسی و عوارض هیدروژئومورفولوژیکی (مخروط افکنه و پادگانه های آبرفتی) مهم ترین رودخانه های جنوب دشت قزوین و ویژگی های آبخوان های احتمالی مرتبط با آنها است. چهار مخروط افکنه منفرد در طول بازه مورد نظر بررسی شد (مخروط های دشتک و حصار ولیعصر در حاشیه رودخانه خررود، سگزآباد در طول رودخانه حاجی عرب و مخروط فارسجین در طول ابهررود). ویژگی های بافتی و رخساره رسوبی بخش های بالای مخروط افکنه ها و کانال رودخانه شبیه یکدیگر است. بیش ترین درصد گراول(تا 90%) نیز در این رسوبات یافت شد از طرف دیگر ویژگی های بخش پایینی مخروط افکنه ها و پادگانه های آبرفتی نیز مشابهت زیادی دارند. تخلخل رسوبات بین 2-15 درصد (کم تا متوسط) و نفوذپذیری آن ها کم (بین 0.0001 تا 0.00006 میلی دارسی) است.
|
پژوهشگران
|
سعید خدابخش (استاد راهنما)، مینا امیری (دانشجو)، بهروز رفیعی (استاد مشاور)
|