مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی زیست محیطی غلظت برخی از عناصر سنگین در خاک معدن طلای ساریگونی (شمال شرق قروه)
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	آلودگی خاک، فلزات سنگین، شاخص های زیست محیطی، معدن طلای داشکسن
چکیده	ﻣﻌﺪن طلای داﺷﮑﺴﻦ در ﻏﺮب اﯾﺮان و42 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی ﺷﻤﺎل ﺷﺮق ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻗﺮوه و با قرار گرفتن در طول جغرافیایی ´03 ° 48 و عرض جغرافیایی ´13 ° 35 در حد فاصل سه روستای داشکسن، بهارلو و نیبند در کوهی بنام ساری-گونی قرار دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی زیست محیطی غلظت فلزات سنگین در منطقه معدن طلای داشکسن صورت گرفته است. واحدهای زمین شناسی محدوده مورد بررسی در زون سنندج-سیرجان قرار دارد و شامل: اسلیت، فیلیت، کوارتزیت و آهک-دولومیتهای ژوراسیک، واحدهای آهکی میوسن زیرین، مجموعه نفوذی-آتشفشانی نئوژن، سنگ های نیمه عمیق و سنگ های آتشفشانی-پیروکلاستیکی نئوژن می باشد. مطالعات زیست محیطی بر پایه بررسی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی خاک انجام گرفت. نتایج بررسی نشان دهنده خاک خنثی تا قلیایی با بافت گل ماسه ای، درصد پایین کربنات کلسیم، مواد آلی و ظرفیت تبادل کاتیونی بود. اندازه گیری غلظت فلزات سنگین در 33 نمونه در خاک با استفاده از دستگاه ICP-OES تعیین گردید. میانگین غلظت فلزات آرسنیک، مس، مولیبدن، نیکل، روی، سرب، آنتیموان و کادمیوم به ترتیب 586، 53، 9، 48، 151، 293، 104 و 6 بر حسب ppm بدست آمد. پهنه بندی این عناصر با استفاده از GIS در محدوده معدن انجام پذیرفت و نقشه های مربوطه تهیه گردید. به منظور ارزیابی وضعیت آلودگی شاخص های زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفتند. با محاسبه شاخص آلودگی و شاخص آلودگی اصلاح شده و فاکتور غنی شدگی، وضعیت فعلی منطقه را برای همه عناصر بجز نیکل آلوده شدید تا متوسط با غنی شدگی زیاد را نشان داد. برآورد شاخص زمین انباشت برای آرسنیک، آلودگی زیاد تا به شدت آلوده؛ رده 1 تا 6 مولر برای سرب در ایستگاه های مختلف؛ محیط غیرآلوده تا متوسط-زیاد را برای روی؛ رده 6 مولر برای آنتیموان و درجات غیرآلوده تا آلودگی متوسط را برای مولیبدن، نیکل و مس نشان داد. برآورد شاخص پتانسیل خطر زیست محیطی نشان داد که آرسنیک، سرب و آنتیموان دارای خطر زیست محیطی خیلی بالا؛ مس، نیکل و مولیبدن خطر زیست محیطی متوسط و روی خطر زیست محیطی کم را دارا هستند. شاخص بار آلودگی برای تمامی عناصر بالای یک محاسبه شد. نتایج عامل انسان زاد در منطقه نشان داد فعالیت های انسانی بیشترین سهم را در آلودگی سرب و آرسنیک دارند و سهم این فعالیت ها برای سایر عناصر به مراتب کمتر می باشد.
پژوهشگران	محمد معانی جو (استاد راهنما)، معصومه اسدی چربینی (دانشجو)