مشخصات پژوهش

عنوان	اثر اسید لینولئیک مزدوج و هیدروکسی متیل بوتیرات برکاهش سطح پروتئین جیره، عملکرد، کیفیت گوشت و بیان ژن PPAR𝛾 در جوجه های گوشتی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	هیدروکسی متیل بوتیرات،اسید لینولئیک مزدوج، مورفولوژی فیبر ماهیچه ای، ژن PPAR𝛾 و mTOR، عملکرد، جوجه گوشتی
چکیده	هدف از این مطالعه بررسی اثر اسید لینولئیک مزدوج (CLA) و هیدروکسی متیل بوتیرات (HMB) در جیره های با پروتئین پایین بر سوخت و ساز چربی و ماهیچه در جوجه های گوشتی بود. آزمایش اول: تعداد 300 قطعه جوجه یک روزه (راس 308) به صورت تصادفی در پنج تیمار و چهار تکرار با 15 قطعه در هر تکرار به مدت 42 روز پرورش داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل:1) جیره با سطح رایج پروتئین (NPD) ،2) جیره با سطح پایین پروتئین (RPD)، 3)RPD + HMB، 4) RPD + CLAو 5) RPD+ CLA+ HMB استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به صورت معنی داری توسط HMB بهبود یافت (05/0P<). افزایش بازدهی لاشه و کاهش ذخیره چربی با استفاده از مکمل HMB مشاهده شد (05/0P<). تیتر آنتی بادی نیوکاسل سرم خون در سن 42 روزگی در تیمار مکمل شده با CLA+HMB بهبود یافت (05/0P<). لنفوسیت سرم خون توسط تیمار های حاوی CLA افزایش یافت (05/0P<). بالا ترین میزان بیان ژن mTOR توسط مکمل HMB صورت گرفت (05/0P<). HMB و CLA هر دو به صورت معنی داری بیان ژن PPAR𝛾 را در بافت چربی کاهش دادند (05/0P<). نتایج این تحقیق نشان دادند که HMB به صورت معنی داری مقطع عرضی فیبر های ماهیچه را افزایش داد (05/0P<). همچنین HMB به صورت معنی داری ارتفاع پرز ها و مساحت پرزها را در مقایسه با هر دو گروه NPD و RPD افزایش داد (05/0P<). جیره مکمل شده با HMB به صورت معنی داری اسید اوریک، گلوکز و تری گلیسرید سرم خون را کاهش داد (05/0P<). میزان گلبول قرمز خون (RBC)، هموگلوبین (Hb) و حجم متوسط (MCV) به صورت معنی داری در تیمار های حاوی HMB و HMB+CLA در مقایسه با RPDافزایش یافت (05/0P<). آزمایش دوم: در این آزمایش به منظور بررسی نقش HMB در مقابله با شرایط استرس، از تزریق دگزامتازون به عنوان عامل القائی استرس استفاده شد و اکثر پارامتر های اندازه گیری شده در آزمایش اول مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در یک دوره 25 روزه با چهار تیمار شامل: 1)شاهد (CON)، 2) CON + HMB، 3) CON + DEX و 4) CON + DEX + HMB انجام شد. اضافه کردن HMB در گروه CON+DEX مانع از کاهش بیان ژن mTOR شد و نتایج مشابه تیمار CON ایجاد کرد (05/0P<). تزریق دگزامتازون به صورت معنی داری مقطع عرضی فیبر ماهیچه ای را کاهش داد (05/0P<)، اما با اضافه کردن HMB به این تیمار، بهبود مقطع عرضی فیبر ماهیچه مشاهده شد (05/0P
پژوهشگران	علی اصغر ساکی (استاد راهنما)، وحید خرم ابادی (دانشجو)