|
عنوان
|
بررسی غلظت سدیم و نسبت پتاسیم به سدیم بهعنوان ملاک تحمل به شوری در گندم و جو
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تنش شوری، تحمل بافتها، اثرات اسمزی، واکنشهای فیزیولوژیک
|
|
چکیده
|
بیشتر تحقیقات در زمینه اصلاح گندم و جو برای تحمل به شوری عمدتاً بر غلظت سدیم بافتها تأکید دارد، اما برخی اهمیت غلظت سدیم را بهعنوان معیار تحمل به شوری مورد سؤال قرار دادهاند. بهمنظور بررسی غلظت سدیم و نسبت پتاسیم به سدیم بهعنوان ملاک تحمل بـه شوری، سه رقم گندم نان متفاوت از لحاظ تحمل به شوری و یک رقم جو در آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهـای کامـل تصادفی در سه تکرار ارزیابی شدند. زمانی که برگ چهارم به حداکثر سطح خود رسید، سه سطح شوری صفر، 75 و 150 میلیمولار کلرید سدیم بهعنوان تیمار شوری اعمال شد. شوری موجب کاهش وزن خشک ریشه، پتاسیم ریشه، پتاسیم اندام هوایی و نسبت پتاسیم به سـدیم اندام هوایی شد و غلظت سدیم ریشه و اندام هوایی را افزایش داد. سدیم اندام هوایی تحت تیمار شوری در جو و رقم متحمل گندم (ارگ) بیشتر از تجن و بهاران بود و در این آزمایش، ارتباطی بین غلظت سدیم گیاه و تحمل به شوری در رقمهای مختلف ملاحظه نشـد. نسـبت پتاسیم به سدیم اندام هوایی بیشترین پاسخ را به شوری از خود نشان داد اما اختلافی بین رقمهای تحت تنش شـوری از ایـن نظـر وجـود نداشت. با توجه به اثرات شوری بر رشد ریشه، بهنظر میرسد عامل عمده کاهش وزن خشک ریشه همه رقمها اثرات اسمزی املاح است. نتایج این آزمایش نشان داد که همیشه غلظت پایین سدیم نمیتواند موجب تحمل به شوری شود و بهنظر میرسد اصلاح بهمنظور تحمل به شوری نیاز به انتخاب بهمنظور غلظت پایین سدیم و دیگر واکنشهای فیزیولوژیک که به احتمال زیاد مرتبط با تحمل بافتهاست دارد.
|
|
پژوهشگران
|
وحید اطلسی پاک (نفر اول)، امید بهمنی (نفر دوم)، مهسا اسدبگی (نفر سوم)
|