مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی آزمایشگاهی اثر طول آبشکن توریسنگی بر الگوی جریان و توپوگرافی بستر در کانال با بستر متحرک
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آبشکن توریسنگی، الگوی جریان، توپوگرافی بستر، طول آبشکن
چکیده	آبشکن سازهای هیدرولیکی است که در کانالهای روباز و رودخانه ها برای حفاظت دیواره ها در برابر فرسایش و یا انحراف و هدایت آب در جهت های مورد نظر ساخته میشود. یکی از مهمترین مشکلات آبشکن، آبشستگی اطراف آن است که موجب شکست و واژگونی آبشکن میگردد. تعیین عمق آبشستگی به علت اینکه معرف میزان پتانسیل تخریب جریان در اطراف سازه بوده و همچنین پارامتری مهم در طراحی ابعاد فونداسیون سازه های مسیر جریان میباشد حائز اهمیت است. با توجه به اینکه الگوی جریان و توپوگرافی بستر به شکل قابل ملاحظه ای تحت تأثیر حضور آبشکن قرار میگیرد، بررسی این موارد از اهمیت بسزایی برخوردار است. برای اندازه گیری توپوگرافی بستر و سرعت های سه بعدی از دستگاه vectrino+ استفاده شد. سرعت های سه بعدی روی بستر متحرک اندازه گیری شد. به همین منظور در این تحقیق تأثیر تغییرات طول آبشکن باز توریسنگی با تخلخل 30 و 50 درصد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که افزایش طول آبشکن باعث افزایش حداکثر عمق آبشستگی و همچنین ابعاد حفره آبشستگی میشود. با توجه به نتایج آزمایشهای الگوی جریان در این زمینه، افزایش میزان تنگ شدگی مقطع و به تبع آن، افزایش سرعت جریان در دماغه ی آبشکن به همراه توسعه جریانهای عرضی و قائم منجر به افزایش حداکثر عمق و ابعاد حفره آبشستگی میشود. با افزایش طول آبشکن، محدوده ی تأثیر این سازه در بالادست آن بیشتر شده به طوری که تغییرات سرعت از میانه ی کانال عبور کرده و به دیواره ی مقابل نزدیک میشود. بیشترین مقادیر سرعت در تمام لایه ها، بعد از آبشکن در محدوده ی نزدیک به دماغه بوده که به سمت میانه ی کانال گسترده شده است.
پژوهشگران	زینب بادپا (نفر اول)، زهره حیدری (نفر دوم)، مجید فضلی (نفر سوم)