عنوان
|
الگوی ارزشیابی فرآیند خطمشی گذاری فرهنگی با رویکرد مطالعه کیفی اسناد فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
خط مشی گذاری, فرهنگ, خط مشی گذاری فرهنگی, ارزشیابی, ارزشیابی خطمشی
|
چکیده
|
بومی مبتنی بر فرهنگ دینی جامعه ایرانی است، چراکه انتقال الگوهای غیربومی ارزشیابی خط مشی های فرهنگی، نمی تواند راهگشا در این عرصه باشد. این پژوهش به دنبال آن است که شاخصه های مطلوبیت به منظور ارزشیابی بومی در هر مرحله از فرآیند خط مشی گذاری فرهنگی در نظام جمهوری اسلامی ایران را شناسایی و تدوین کند. روش: روش مطالعه پژوهش، بررسی کیفی سه سند «نقشه مهندسی فرهنگی کشور»، فصل مرتبط بافرهنگ سند «چشم انداز توسعه 1404» و سند «اسلامی شدن دانشگاه های کشور»، با بهره گیری از روش تحلیل مضمون به عنوان فرآیندی برای تحلیل داده های متنی، است. یافته ها: شاخص های مطلوب ارزشیابی در فرآیند خطمشی گذاری فرهنگی عبارت اند از؛ مرحله شناخت و درک مسئله: بصیریت افزایی، رشد اجتماعی، هویت بخشی و تعمیق اصول و معارف دینی. مرحله تهیه و تدوین راه حل ها: کارآمدی، نوگرایی، اقتضاء نگری و عقلائی علمی. مرحله مشروعیت دهی: اقناع پذیری و حمایت قانونی. مرحله اجرا: تناسب سازی زمانی و مکانی، ساختاربندی، بسترسازی نرم و سخت و موفقیت در مشروعیت دهی. مرحله ارزیابی: نظارت چند سطحی، نظارت مستمر و نظارت هوشمند. نتیجه گیری: الگوی ارزشیابی در فرآیند خط مشی گذاری فرهنگی، این امکان را در اختیار خط مشی گذاران و مجریان و ذینفعان قرار می دهد تا در گام نخست، از بروز آسیب های احتمالی در تصمیم گیری ها و اقدامات فرهنگی، پیشگیری کند و در گام بعدی، در صورت عدم دستیابی به اهداف فرهنگی، با رجوع به الگوی ارائه شده، موانع و مشکلات را شناسایی و در حلّ آن ها اقدام نمایند.
|
پژوهشگران
|
حسین گرجی پور (نفر اول)، وحید خاشعی (نفر دوم)، علیرضا اسلامبولچی (نفر سوم)، علی اصغری صارم (نفر چهارم)
|