مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه پیوستگی در سطح ژنوم برای نسبت کلایبر در گوسفندان لری-بختیاری
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	صفات رشد؛ افزایش وزن؛ بازده رشد؛ ژن کاندید؛ پویش ژنومی
چکیده	شناسایی مناطق ژنومی یا مسیرهای بیولوژیکی مرتبط با نسبت کلایبر، به عنوان یک شاخص مهم نشان دهنده نرخ رشد، می تواند نقش مهمی در بازده برنامه های اصلاح نژادی برای بهبود ژنتیکی عملکرد رشد در دام های گوشتی ایفا نماید. پژوهش حاضر برای شناسایی مناطق ژنومی و ژن های کاندید مرتبط با صفات نسبت کلایبر در دوره های مختلف رشد در گوسفند انجام شد. در این پژوهش، 132 گوسفند لری - بختیاری به صورت نمونه گیری گروه بندی شده، براساس ارزش های اصلاحی برآورد شده برای وزن بدن انتخاب شدند. DNA ژنومی از خون کامل استخراج شد و ژنوتیپ نمونه ها با استفاده از تراشه هایk 50 Illumina تعیین شدند. پس از کنترل کیفیت داده ها، 41299 SNP و 129 حیوان برای تجزیه های بعدی باقی ماندند. مطالعه پیوستگی در سطح ژنوم با نرم افزار PLINKانجام شد. در این بررسی، سه SNP قرار گرفته روی کروموزوم های 1، 7 و 14 ارتباط معنی داری با نسبت کلایبر داشتند ( P < 10e-5) . در بررسی مناطق ژنومی اطراف SNP های معنی دار، ژن های 5S_rRNA و U6 روی کروموزوم 1 و ژن های APC، SRP19 و EPB41L4A روی کروموزوم 7 شناسایی شدند. با توجه به وظایف شناخته شده برای ژنهای یاد شده، می توان ژنهای 5S_rRNA، U6، SRP19 و APC را به عنوان ژن های کاندید برای نسبت کلایبر پیشنهاد نمود.
پژوهشگران	فرشته ناوشکی (نفر اول)، پویا زمانی (نفر دوم)، سید ضیاءالدین میرحسینی (نفر سوم)، محمد حسین مرادی (نفر چهارم)