عنوان
|
اندازه گیری و مقایسه حداقل معیشت خانوارهای شهری و روستایی ایران طی سالهای 1392-1368
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
حداقل معیشت، شاخص های فقر ، خانوارهای شهری و روستایی ایران
|
چکیده
|
در دهه های اخیر، کاهش فقر و افزایش سطح رفاه خانوارها به یکی از مباحث مهم توسعه اقتصادی کشور ها تبدیل شده است، به طوری که فقرزدایی و بهبود سطح رفاه افراد در جامعه شرط لازم برای رشد اقتصادی محسوب َمی شود. البته، برنامه های مبارزه با فقر همان اندازه که به کارایی سیاست گذاری و نحوه اجرای آن نیاز دارد، به شناخت ابعاد مختلف پدیده فقر و دلایل و پیامدهای آن نیز نیاز دارد. بنابراین، بررسی و آگاهی از وضعیت فقر در هر جامعه ای اولین گام در مسیر برنامه ریزی برای مبارزه با فقر و محرومیت است. در این راستا با استفاده از داده های هزینه و درآمد خانوار-های شهری و روستایی که توسط مرکز آمار ایران همه ساله منتشر می شود، ابتدا خط فقر را طی سال های 1392-1368 که پنج برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور به اجرا درآمده است با استفاده از هشت گروه کالایی، به روش سیستم مخارج خطی(LES) و با استفاده از نظریه حداقل عادات نسبی(HLES)محاسبه می شود. سپس با استفاده از شاخص های سنجش فقر، وضعیت فقر در مناطق شهری و روستایی موردمطالعه قرار می گیرد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که طی سال های مورد مطالعه، گرچه خط فقر در خانوارهای شهری و روستایی ایران دارای رشد متوسط 20 درصد بوده است، لیکن میزان و اندازه فقر در شهر ها روستاها روند نزولی داشته است و شکاف فقر و شدت آن کاهش یافته است. بنابراین، عملکرد دولت در کاهش فقر نسبی طی پنج برنامه توسعه اقتصادی نسبتاً موفقیت آمیز بوده است.
|
پژوهشگران
|
محمد مولایی (نفر اول)، زهره رحیمی راد (نفر دوم)
|