عنوان	اندازه گیری و مقایسه حداقل معیشت خانوارهای شهری و روستایی ایران طی سالهای 1392-1368
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	حداقل معیشت، شاخص های فقر ، خانوارهای شهری و روستایی ایران
چکیده	در دهه های اخیر، کاهش فقر و افزایش سطح رفاه خانوارها به یکی از مباحث مهم توسعه اقتصادی کشور ها تبدیل شده است، به طوری که فقرزدایی و بهبود سطح رفاه افراد در جامعه شرط لازم برای رشد اقتصادی محسوب َمی شود. البته، برنامه های مبارزه با فقر همان اندازه که به کارایی سیاست گذاری و نحوه اجرای آن نیاز دارد، به شناخت ابعاد مختلف پدیده فقر و دلایل و پیامدهای آن نیز نیاز دارد. بنابراین، بررسی و آگاهی از وضعیت فقر در هر جامعه ای اولین گام در مسیر برنامه ریزی برای مبارزه با فقر و محرومیت است. در این راستا با استفاده از داده های هزینه و درآمد خانوار-های شهری و روستایی که توسط مرکز آمار ایران همه ساله منتشر می شود، ابتدا خط فقر را طی سال های 1392-1368 که پنج برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور به اجرا درآمده است با استفاده از هشت گروه کالایی، به روش سیستم مخارج خطی(LES) و با استفاده از نظریه حداقل عادات نسبی(HLES)محاسبه می شود. سپس با استفاده از شاخص های سنجش فقر، وضعیت فقر در مناطق شهری و روستایی موردمطالعه قرار می گیرد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که طی سال های مورد مطالعه، گرچه خط فقر در خانوارهای شهری و روستایی ایران دارای رشد متوسط 20 درصد بوده است، لیکن میزان و اندازه فقر در شهر ها روستاها روند نزولی داشته است و شکاف فقر و شدت آن کاهش یافته است. بنابراین، عملکرد دولت در کاهش فقر نسبی طی پنج برنامه توسعه اقتصادی نسبتاً موفقیت آمیز بوده است.
پژوهشگران	محمد مولایی (نفر اول)، زهره رحیمی راد (نفر دوم)