عنوان
|
مقایسه تعادل و تعیین کارایی سیستم های حسی درگیر بین فوتبالیست ها، شناگران و غیر ورزشکاران
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
تعادل، سیستم های حسی، شنا، فوتبال، غیر ورزشکا
|
چکیده
|
تعادل به طور کلی، توانایی حفظ مرکز ثقل در محدوده سطح اتکا تعریف می شود و به تعادل ایستا و پویا تقسیم بندی می گردد. تعادل ایستا و پویا به هماهنگی داده های حسی بینایی، حسی-پیکری و دهلیزی به منظور تولید پاسخ های وابران مناسب برای کنترل مرکز ثقل بدن در سطح اتکا نیاز دارند. با توجه به اهمیت تعادل در فعالیت های ورزشی و پیشگیری از آسیب جای پرسش است که آیا عواملی نظیر شرکت مستمر در فعالیت های ورزشی و ماهیت آن رشته ورزشی می تواند باعث ایجاد تفاوت در کارایی سیستم های حسی درگیر در کنترل پاسچر شود. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تعادل ایستا، پویا و سهم سیستم های حسی درگیر در کنترل پاسچر فوتبالیست ها، شناگران و غیر ورزشکاران است. به این منظور سه گروه همگن متشکل از 41(03زن، 41مرد) شناگر، 9(03زن، 14مرد)فوتبالیست و 41(03زن، 41مرد) غیر ورزشکار طبق پروتکل اصلاح شده ( CTSIBچهار حالت حسی مختلف) با محاسبه مرکز فشار اعمال شده بر کف پا بر روی سیستم تعادل سنج بایودکس مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور انجام تجزیه و تحلیل داده های آماری و نیز مقایسه بین گروهی از روش آنالیز واریانس یک طرفه با SPSSورژن 11و سطح معناداری( )αکوچکتر و یا مساوی با 3/30استفاده گردید. به طور کلی نتایج نشان داد تعادل پویای فوتبالیست ها و شناگران بهتر از غیر ورزشکاران می باشد. بین تعادل ایستای سه گروه اختلاف معناداری وجود نداشت. کارایی سیستم حسی بینایی در فوتبالیست ها و شناگران بهتر از غیر ورزشکاران بود. کارایی سیستم حسی پیکری فوتبالیست ها بالاتر از غیر ورزشکاران بود و کارایی سیستم دهلیزی شناگران از فوتبالیست ها و غیر ورزشکاران بهتر بود. به نظر می رسد شرکت مستمر در رشته ورزشی شنا باعث افزایش کارایی سیستم بینایی و دهلیزی گردیده و همچنین شرکت مستمر در رشته ورزشی فوتبال باعث افزایش کارایی سیستم بینایی و حسی-پیکری شده است
|
پژوهشگران
|
هومن مینونژاد (استاد راهنما)، نسترن طالبی (دانشجو)، شهناز شهربانیان (استاد مشاور)
|