|
عنوان
|
حذف فلزات سنگین توسط کرم های خاکی از خاک آلوده، با سطوح مختلف شوری و تحت تأثیر تیمارهای مختلف لجن فاضلاب و بایوچار
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بایوچار، پیرولیز، شوری، فلزات سنگین، کرم خاکی، لجن فاضلاب
|
|
چکیده
|
فعالیت های انسانی از جمله استفاده از لجن فاضلاب بعنوان کود باعث تجمع بیش از حد فلزات سنگین در خاک می شود. تبدیل لجن فاضلاب به بایوچار یک روش بالقوه برای دفع آن و یک تکنولوژی مقرون به صرفه برای اصلاح خاک های آلوده بدلیل کاهش دسترسی زیستی فلزات سنگین شناخته شده است. همچنین بهره گیری از روش های زیستی مانند استفاده از موجودات خاک زی از جمله کرم های خاکی، روشی نو و امید بخش برای به سازی خاک های آلوده می باشد. نقش کرم های خاکی در بهبود شرایط خاک به عوامل محیطی متعدد از جمله درجه شوری بستگی دارد. در محیط های شور عموما جمعیت و فعالیت کرم های خاکی کاهش می باید و از این طریق کارایی کرم های خاکی را در حذف و جزءبندی فلزات سنگین تحت تاثیر قرار می-دهد. مطالعات مختلفی در مورد اثرات شوری، بایوچار و کرم خاکی بر جزءبندی فلزات سنگین انجام شده است ولی تاکنون در مورد برهمکنش کرم خاکی و بایوچار بخصوص بایوچار لجن اصلاح شده با اسیدسیتریک تحت تاثیر سطوح مختلف شوری بر جزءبندی فلزات سنگین گزارشی ارایه نشده است. بنابراین پژوهش حاضر با اهداف بررسی برهمکنش بایوچار حاصل از لجن فاضلاب و شوری بر جزءبندی فلزات سنگین و جذب این فلزات توسط کرم خاکی در یک خاک آهکی آلوده طبیعی اطراف معدن سرب و روی آهنگران انجام شد. بنابراین برای تحقق این اهداف با در نظر گرفتن اثرات تغییر دمای پیرولیز و اصلاح شیمیایی بایوچار، پنج آزمایش بطور جداگانه طراحی شد. آزمایشات به صورت فاکتوریل در قالب طرح کـاملاً تـصادفی با سه تکرار در شـرایط آزمایشگاه گروه علـوم خـاک دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شدند. تیمار کرم خاکی گونه ی ایزینیا فتیدا (Eisenia fetida) در 2 سطح (با و بدون کرم خاکی)، تیمار شوری آب آبیاری در 5 سطح (آب مقطر، دو، چهار، شش و هشت dSm-1) وتیمارهای لجن فاضلاب، بایوچارهای تولید شده از لجن فاضلاب در دو دمای 300 ، 600 درجه سلسیوس و بایوچار اصلاح شده با اسید سیتریک قبل و بعد از پیرولیز با توجه به هر آزمایش در 4 سطح (صفر، دو، چهار و هشت درصد وزنی) به خاک آهکی آلوده اضافه گردید. در ظرف های مربوط به تیمار کرم خاکی 12 عدد کرم خاکی به هر ظرف وارد شد و ظرف ها در یک محفظه اقلیمی با 16 ساعت نور و هشت ساعت تاریکی در دمای 25 درجه سلسیوس به مدت 42 روز نگه داری شدند. برای بررسی جزءبندی فلزات سنگین خاک از روش عصاره گیری پی در پی اسپوز
|
|
پژوهشگران
|
قاسم رحیمی (استاد راهنما)، فاطره کریمی (دانشجو)
|