|
عنوان
|
یادگیری الکترونیکی: مبانی، طراحی، اجرا و ارزشیابی
|
|
نوع پژوهش
|
کتاب
|
|
کلیدواژه‌ها
|
یادگیری الکترونیکی، مبانی، طراحی، اجرا
|
|
چکیده
|
فضای مجازی یا محیط های الکترونیکی به عنوان فناوری نرم و فکری، بخشی از زندگی روزمره شهروندان شده است. آنها در زمینه های مختلف برای انجام امور تخصصی، فعالیت های روزانه، تفریح و سرگرمی، ارتباط و تعامل با دیگران، دسترسی به اطلاعات-جدید و آموزش رسمی از امکانات و قابلیت های متنوع فضای مجازی بهره می گیرند. امروزه نسبت به ده سال گذشته تحولات عمده ای در این عرصه به وجود آمده است و این تغییرات هم در سطح استفاده های عمومی از فضای مجازی و هم در سطح محیط-های یادگیری الکترونیکی کشور قابل ملاحظه و درخور تامل است. از یک سو ضریب نفوذ اینترنت در کشور به بیش از پنجاه درصد رسیده است و استفاده از بازی های رایانه ای مبتنی بر موبایل و حضور در شبکه های اجتماعی عمومی شده است و از سوی دیگر در عرصه محیط های یادگیری الکترونیکی، موانع دسترسی به ابزارها، فناوری ها و زیرساخت ها بهبود یافته است؛ ولی هنوز در عرصه کیفیت برنامه-درسی دانشگاه ها و مراکز آموزشی نظیر تولید محتوا، طراحی فعالیت های یادگیری، شیوه های تدریس، روش های ارزشیابی و شیوه های پشتیبانی آموزشی نقصان های جدی وجود دارد. از سوی دیگر موج جدید محیط ها و دوره های یادگیری آزاد موسوم به موک ها و محیط های یادگیری ترکیبی، پیشرفت های جدیدی در عرصه یادگیری الکترونیکی به حساب می آیند، لیکن این موضوعات هنوز در نظام آموزشی ایران جدی گرفته نمی شود. در ویرایش جدید این کتاب تلاش شد، با توجه به تحولات این حوزه اصلاحات عمده ای در مطالب برخی فصل ها ایجاد شود و یا اینکه فصل های جدیدی به مطالب کتاب افزوده شود. بر این اساس در فصل اول کتاب با توجه به نسبت نزدیک آموزش از دور با آموزش های الکترونیکی مطالبی در این زمینه برای مخاطبان ارائه می شود. در فصل سوم کتاب با توجه به ظهور اندیشه ها و نظریه های جدید در عرصه تئوری های یادگیری نظیر نظریه «ارتباط گرایی» اصلاحاتی ایجاد شد. به این صورت که اصول نظریه یادگیری ارتباط گرایی و دلالت های آن بر برنامه درسی و آموزش الکترونیکی مورد بحث قرار گرفت. در فصل چهارم با توجه به ضرورت های تاکید بر یادگیری فعال و جایگاه فعالیت های یادگیری در آن، مبحث مربوط به فعالیت های یادگیری بازنویسی و توسعه داده شد. در فصل پنجم مباحث جدیدی در زمینه محتوای خودآموز، نظریه های یادگیری چندرسانه ای و نحوه برخورد با بارشناختی مازاد ارائه گردید. در
|
|
پژوهشگران
|
فرهاد سراجی (نفر اول)، محمد عطاران (نفر دوم)
|