|
عنوان
|
تجزیه و تحلیل کینماتیک مفاصل اندام فوقانی هنگام اجرای مهارت ضربه مشت مستقیم با سه روش مختلف تمرینی در دو گروه آماتور و نخبه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سایه زدن ، ضربه به کیسه بوکس ، ضربه مشت مستقیم ، کینماتیک
|
|
چکیده
|
هدف: هدف از این مطالعه مقایسه کینماتیک اندام فوقانی بوکسورها هنگام انجام ضربه مشت مستقیم با استفاده از سه روش بود؛ سایه زدن ، فضویه مشت در برابر کیسه بوکس و ضربه مشت در برابر گارد حریف. تأثیر عامل سطح مهارت بر عملکرد کینماتیکی ، به وسیله انجام آزمایشات این مطالعه بر روی دو گروه آماتور و نخبه مورد ارزیابی قرار گرفت روش ها: آزمایش های این مطالعه بر روی بازوی غالب و بدون آسیب دیدگی ، 10 بوکسور نخبه و 10 بوکسور آماتور انجام گرفت، از هر آزمودنی خواسته شد تا 6 ضربه مشت مستقیم با استفاده از روش سایه زدن (ضربه در برابر حریف مجازی)، 6 ضربه در برابر کیسه بوکس و 6 ضربه در برابر گارد حریف را با تمام توان خود اجرا کند، در حالی که همزمان متغیرهای کینماتیکی بازو و ساعد آزمودنی ها به وسیلهی بهره گیری از 2 دوربین vicon با فرکانس 16 200 ثبت گردید. تاثیر عامل مبه روش مشت زنی بر متغیرهای کینماتیکی اندام فوقانی از طریق آنالیز واریانس ویژه داده های تکراری (ANOVA Repeated Moanuar و تاثیر س طح مهارت با استفاده از آزمون تحلیل واریانس طرح چند متغیره (8NOVA Multivariate) مورد ارزیابی قرار گرفت ( 4/05 کم)، یافته ها: اثر عامل روش مشت زنی معنادار است ( p0 / 000 )، ضربه مشت در برابر گارد حریف و سایه زدن به ترتیب موجب ایجاد بیشترین و کمترین سرعت زاویه ای در بازو و ساعد دست ضربه زننده می گردند ، اثر عامل گروه معنادار است ( 40 / 000 ) . بدین ترتیب که بوکسورهای نخبه به طور معناداری مقادیر سرعت زاویه ای بالاتری نسبت به گروه آماتور هنگام انجام ضربه مشت مستقیم داشتند . نتیجه گیری به نظر می رسد هنگامی که هدف واقعی و مشخصی برای انجام ضربه مشت وجود ندارد، همائتال اجرا به روش سایه زدن ، بوکسورهای آماتور دچار نوعی سردرگمی شده و مقادیر سرعت و در نتیجه تکانه کمتری در ضربه مشت خود ایجاد می کنند ، نتایج بر گرفته از این تحقیق نشان از وجود یک استراتژی و ایسته به سطح مهارت جهت انجام شیوه های مختلف مشت زنی داشت. به طوری که ، در اندام فوقانی هنگام ضربه مشت بین دو عامل سطح مهارت و نوع تکنیک اجرا شده تأثیر متقابل وجود داشت.
|
|
پژوهشگران
|
مرتضی مددی شاد (نفر اول)، نادر فرهپور (نفر دوم)
|