مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تنوع ژنتیکی برخی از گونه های گل لاله ایران با استفاده از نشانگرهای مولکولی رپید
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	تنوع ژنتیکی لاله های ایران
چکیده	گل لاله (Tulipa spp.) یکی از مهمترین گلهای پیازی در جهان بوده و از پراکنش بالایی در بسیاری از مناطق کشور برخوردار است. این جنس از خانواده سوسنیان (Liliaceae) و مشتمل بر حدود یک صد گونه می باشد؛ که از این بین 19 گونه آن بومی ایران گزارش شده است. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 18 ژنوتیپ از 6 گونه گل لاله بومی ایران به همراه 3 کولتیوار از گونه لاله اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفت. بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای مذکور با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور از چهارده آغازگر بکار برده شده در مجموع 69 باند تولید شد که از بین آنها 67 باند در بین جمعیت ها از چند شکلی برخوردار بودند. تمامی آغازگرها به جز آغازگر BC14 چند شکلی بالا و به میزان 100% نشان داده و کمترین میزان چند شکلی در آغازگر BC14 به میزان50 درصد به دست آمد. در این میان، بالاترین میزان قدرت تفکیک (Rp) مربوط به آغازگر 13 و به مقدار 28/4 حاصل گردید. بر اساس نتایج به دست آمده از ماتریس تشابه، بیشترین تشابه بین دو جمعیت T. gesneriana1 و T. gesneriana2 به میزان 90/0 و کمترین تشابه ژنتیکی بین گونه هایT.montana3 و T.systola1 به میزان 06/0 مشاهده گردید. در تجزیه کلاستر داده های بدست آمده با استفاده از ضریب تشابه جاکارد به روش UPGIMA در حد تشابه 35 درصد، گونه های مورد بررسی به 5 گروه تقسیم بندی شدند. نتایج نشان دهنده درصد تنوع بین گونه ای به میزان 57 درصد و تنوع درون گونه ای 43 درصد بود، که حاکی از میزان تنوع بین گونه ای و درون گونه ای بالای جمعیتهای مورد مطالعه را میباشد. چنین تنوع بالایی در فرایند های اصلاحی میتواند به عنوان یک ابزار اصلاحی مفید مورد استفاده قرار گیرد.
پژوهشگران	داود عسگری (نفر اول)، علیرضا بابایی (نفر دوم)، محمدرضا نقوی (نفر سوم)، ابوذر سورنی (نفر چهارم)