مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه اثرات برنامه تمرینی ثبات مرکزی با و بدون استفاده از نوروفیدبک بر تعادل و خطرسقوط در بیماران مبتلا به پارکینسون
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	تمرینات ثباتمرکزی،نوروفیدبک،ترس از افتادن
چکیده	مقدمه: به طور قابل توجهی در بیشتر مطالعات قبلی پی برده اند که ترس از افتادن یکی از عوامل تهدیدکننده سلامت سالمندان به ویژه در افراد مبتلا به پارکینسون می باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثراتبرنامهتمرینیثباتمرکزیباوبدوناستفادهازنوروفیدبکبرترس از افتادندربیمارانمبتلابهپارکینسون بود. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. جامعه آماری شامل30 نفر از مردان مبتلا به بیماری پارکینسونمراجعه کنندهبه مراکز توانبخشی و بازتوانی تهران در سال 1395 بودند که به طور هدفمند شناسایی شده و به صورت تصادفی به 3 گروه 10 نفری (2 گروه تجربی و 1 گروه کنترل) تقسیم شدند. میانگین و انحراف استاندارد سن، قد و وزن آزمودنی های گروه کنترل به ترتیب 39/5±2/55، 62/4±9/172، و 45/7±6/77، گروه تمرینات ثبات مرکزی 97/5±2/56، 91/4±2/176، و 59/4±3/82 و در گروه تمرینات ثبات مرکزی همراه با نوروفیدبک 76/4±0/56، 76/4±3/175، 72/6±1/83 بود. ابزارهای تحقیق شامل مقیاسکارآمدیترس از افتادن درسالمندان - فرم بین المللی (FES-I)، و دستگاه نورفیدبک بودند. از آزمون آماری کلموگرف اسمیرنوف،tهمبسته، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکیبرای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که 12 هفته تمرینات ثباتی مرکزی و تمرینات ثبات مرکزی همراه با نوروفیدبک برترس از افتادن بیماران مبتلا به پارکینسونتاثیر معنی داری دارند (001/0≥P). همچنین بین نتایج دو گروه تمرینات ثباتی مرکزی و تمرینات ثباتی مرکزی همراه با نوروفیدبک بر ترس از افتادن تفاوت معنی داری وجود ندارد (001/0≤P). ولی بین گروه کنترل با دو گروه تمرینات ثباتی ثباتی مرکزی و تمرینات ثباتی مرکزی همراه با نوروفیدبک تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0≥P). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که جهت کاهش ترس از افتادن در بیماران پارکینسونی می توان هم از تمرینات ثبات مرکزی و هم تمرینات ثبات مرکزی همراه با نوروفیدبک استفاده نمود.
پژوهشگران	رضا رجبی (استاد راهنما)، یوسف مقدس تبریزی (استاد راهنما)، محمد صالح عبدی (دانشجو)، شهناز شهربانیان (استاد مشاور)