|
عنوان
|
بررسی ویژگیهای سبکی دیوان نصیرای همدانی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نصیرای همدانی، دیوان، سبک شناسی، نوآوری، تأثیرپذیری، شعر صفوی
|
|
چکیده
|
خواجه نصیر بن محمّد ادیب، معروف به نصیرای همدانی، شاعر و نویسندۀ خوشقریحۀ دورۀ صفوی است که شخصیّت علمی و ادبی او، چنانکه سزد نزد اهل علم و ادب شناخته شده نیست.وی از انواع علوم و فنون روزگار خود بهرهمند بود.دیوان شعر او در قالبهای گوناگون قصیده، قطعه، غزل، رباعی، دوبیتی، مفردات، ساقینامه و یک مثنوی در بیماری سروده شده است؛ علاوه بر آن رسالهها، دیباچهها، رقعهها و نامههایی از اوبر جای مانده است که گویای مهارت و توانایی او در زمینۀنظم و نثر است. مسألۀ اصلی این پژوهش تعیین مختصّات عمدۀ سبک نصیرا و نوآوریهای اوست.نتایج پژوهش نشان داد که ابداع واژگان و ترکیبسازی و تأثیرپذیری از زبان عامیانه در شعر او نمود دارد. مدح، مفاخره و طرح مضامین عاشقانه و فردی از مضامین و مشخصههای اصلی شعر او به شمار میرود؛ با وجود اینکه نصیرا سعی در ایجاد تصاویر نو و مضامین دیریاب دارد اما شعرش ساده، روان و کلامش نغز و دلنشین است و مضامین پیچیده و استعارههای غامض در شعر او دیده نمیشود. کاربرد استعاره، تشبیه ، تلمیح، اقتباس و استشهاد به آیات و احادیث بسامد.....
|
|
پژوهشگران
|
عبدالرضا نادری فر (نفر اول)، مهدی شریفیان (نفر دوم)، محمد ابراهیم مالمیر (نفر سوم)، اسماعیل شفق (نفر چهارم)
|