مشخصات پژوهش

صفحه نخست /مطالعه سیتوتاکسونومیکی ...
عنوان مطالعه سیتوتاکسونومیکی ریزتبار Centaureineae در ایران
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها ایران، سیتو تاکسونومی، گل گندم، میوز، ضریب ناهمگنی کروموزومی
چکیده جنسL. . Centaureaیکی از جنس های تیره کاسنی (Asteraceae) است. تیره کاسنی (Compositae) یکی از تیره های بزرگ گیاهان دولپه ای و آخرین تیره این گروه به شمار می آید. گیاهان ابن جنس گیاهانی علفی یک ساله یا دوساله یا چند ساله دارای ساقه ای منشعب یا ساده به ارتفاع 25 تا 80 سانتی متر و برگهائی سبز مایل به سفید و پوشیده از تارهای نسبتاً پنبه ای یا به ندرت بی کرک است و چون در مزارع مخصوصاً مزارع گندم و غلات یافت می شود از این جهت به گل گندم نام گذاری شده است. برگهای قاعده آن دمبرگ مشخص و پهنکی غالباً با بریدگیهای عمیق دارد در حالی که برگهای قسمتهای فوقانی ساقه گیاه عموماً باریک ساده و بدون دندانه است. این گیاهان عموما علفی، بندرت چوبی و دارای برگهای متناوب و ساده یا کم و بیش با پهنک بریده و به اشکال مختلف هستند. دستگاه زایشی در این گیاهان وضع خاصی دارد که در گیاهان دولپه ای دیگر دیده نمی-شود. گل آذین به صورت کپه ای است که در آن محور یا دمگل در انتها به صورت نهنجی مشترک توسعه می یابد و درگریبانی از برگکها محصور می شود. گلها معمولا در بغل برگکهای مادر، که آنها را پولکها یا پرزهای روی نهنج گویند قرار دارند. این جنس با بیش از 250 گونه پراکنش وسیعی در نیمکره شمالی دارد. مراکز اصلی تنوع این جنس مدیترانه، آسیای تا چین می باشند. این جنس در ایران 76 گونه گیاه علفی یک ساله یا دوساله و چندساله دارد که در سرتاسر کشور پراکنده اند. در ایران 32 گونه انحصاری از این جنس وجود دارد. گونه های این جنس نیاز به انجام مطالعات بیشتر جهت دستیابی به وضعیت سیستماتیک کل جنس دارد . لذا با توجه به فقدان اطلاعات سیستماتیکی در مورد اکثر گونه های این جنس بویژه در ایران، در این مطالعه به بررسی مرفولوژیکی و کاریولوژیکی گونه های این جنس پرداخته می شود. گیاهان زیرتبار Centaureineae گیاهانی یک ساله، چند ساله و بندرت بصوذت بوته های نیمه چوبی هستند. خ منظور تعیین جایگاه دقیق تاکسونومیکی گونه های این زیرتبار و نیز دستیابی به اطلاعات سیستماتیکی و سیتوتاکسونومیکی جامع تر در مورد این زیرتبار، ویژگی های ریخت شناسی، تشریحی و کروموزومی سه جنس بزرگ این زیرتبار مورد بررسی قرار گرفت.
پژوهشگران مسعود رنجبرمبارکه (استاد راهنما)، علی عسکری (دانشجو)