مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تاثیر عیار سیمان و هوازا بر مقدار جذب آب موئینه در پوشش بتنی کانال های انتقال آب
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	جذب آب موئینه پوشش بتنی کانال های آبیاری افزودنی حباب هواساز دوام بتن
چکیده	در این پژوهش تاثیر مقادیر مختلف افزودنی حباب ساز و عیار سیمان بر میزان جذب آب موئینه پوشش کانال های آبرسانی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور 15 طرح اختلاط با نسبت آب به سیمان 45/0 و کاربرد 4 سطح عیار سیمان 275، 325، 350، 375و 400 کیلوگرم بر مترمکعب و سه سطح افزودنی هوا ساز صفر، 01/0و 03/0 درصد وزنی سیمان، در نظر گرفته شد. سپس آزمایش های مختلف شامل: مجموع هوای بتن، چگالی و اسلامپ بر روی بتن تازه و آزمایش جذب آب موئینه، بر روی آزمونه های بتن سخت شده انجام گرفت. نتایج آزمایش ها روی بتن تازه نشان داد که با افزایش مقدار حباب هواساز مصرفی، در عیارهای 275 و 325 (عیارهای کمتر از 330)، مقدار هوای کل مخلوط کاهش و چگالی افزایش یافت ولی برای عیارهای بالای 330 (350، 375 و 400) کیلوگرم بر مترمکعب، مقدار هوای کل افزایش و چگالی کاهش نشان داد. نتایج آزمایش بر روی آزمونه های بتن سخت نشان داد که با افزایش عیار سیمان مقدار جذب آب موئینه افزایش می یابد. همچنین با افزایش مقدار حباب هواساز، مقدار جذب آب موئینه برای عیار سیمان کمتر از 330 کیلوگرم بر مترمکعب افزایش و برای عیار سیمان بیشتر از آن کاهش یافته است. با بررسی نتایج ارائه شده مشخص گردید که برای مخلوط بتنی مناسب برای پوشش بتنی در کانالهای آبرسانی، عیار سیمان نباید کمتر از 330 کیلوگرم بر مترمکعب باشد در عیارهای بالای 330 کیلوگرم بر مترمکعب اختلاف زیادی بین 01/0 و 03/0 درصد افزودنی حباب هواساز نیست و لذا مقدار 01/0 درصد وزن سیمان توصیه می گردد.
پژوهشگران	رضا بهراملو (نفر اول)، سعید گوهری (نفر دوم)