مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه اثر متیل جاسمونات و نانوذره دی اکسید تیتانیوم بر پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه بادرنجبویهMellissa officinalis L.) ) تحت تنش خشکی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	گیاه بادرنجبویه، متیل جاسمونات، نانوذره دی اکسید تیتانیوم، تنش خشکی
چکیده	بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) گیاه دارویی چند ساله از تیره نعناعیان (Lamiaceae) است که خاستگاه اصلی آن جنوب اروپای مرکزی و جنوبی، شمال امریکا و کشورهای منطقه مدیترانه از جمله ترکیه و شمال ایران می باشد. بادرنجبویه به دلیل حضور روغن های اسانسی و اسیدهای فنولیک در گروه گیاهان دارویی دسته بندی می شود. متیل جاسمونات (MJA)، الیسیتوری است که بسیاری از رویدادهای فیزیولوژیکی چون پاسخ های دفاعی، گلدهی و پیری را میانجی گری می کند و به عنوان یک پیام رسان کلیدی منجر به انباشت متابولیت های ثانویه می گردد. علاوه بر این، نانوذرات نیز می توانند به عنوان الیسیتور در القای تولید متابولیت های ثانویه عمل کنند. یکی از این نانوذرات، نانوذرات تیتانیوم می باشد که اثرات فیزیولوژیکی قابل ملاحظه ای بر روی گیاهان دارد. حضور نانوذره تیتانیوم دی اکساید ((TiO2 در سلول، مسیرهای پیام رسانی را طی تنش راه اندازی می کند که نتیجه آن تنظیم سطوح متابولیت ها بر علیه تنش اکسیداتیو است که باعث افزایش مقاومت گیاه به تنش، کاهش سطح آسیب و افزایش توان سیستم دفاعی می شود.در این پژوهش اثرات تیتانیوم به صورت نانوذره و متیل جاسمونات بر جوانه زنی بذر و مؤلفه های رشد گیاه بادرنجبویه تحت تنش خشکی القا شده توسط پلی اتیلن گلایکول) 6000-(PEG در محیط کشت MSو نیز ویژگی های فیزیولوژیکی شامل محتوای کلروفیل، قندهای محلول، پرولین، فنیل پروپانوئیدها، ساپونین های تری ترپنوئیدی، مالون دی آلدئید، پروتئین و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شامل کاتالاز، پر اکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد نانوذره تیتانیوم و متیل جاسمونات تفاوت معنی داری در درصد و سرعت جوانه زنی بذر بادرنجبویه ایجاد کردند. نانوذره تیتانیوم در شرایط عادی باعث افزایش وزن تر شد، لیکن متیل جاسمونات اثر معنی داری نداشت. افزایش محتوای ساپونین کل در طی تیمار با نانوذره تیتانیوم و متیل جاسمونات مشاهده شد. نانوذره تیتانیوم و متیل جاسمونات محتوای فنل کل را افزایش دادند، ولی در محتوای پروتئین و قندهای محلول کل بی تاثیر بودند. بعلاوه هر دو تیمار در حالت عادی تأثیری بر محتوای مالون دی آلدئید نداشتند، اما متیل جاسمونات در تنش خشکی موجب کاهش آن شد. افزایش محتوای پرولین آزاد در اثر متیل جاسمونات فقط در تنش شدید خشکی مشاهده شد. نانوذره تیت
پژوهشگران	رویا کرمیان (استاد راهنما)، نسیم قیاسی (دانشجو)