مشخصات پژوهش

عنوان	اثر پوشش خوراکی صمغ دانه ریحان و عصاره سرخارگل بر عمر انبارداری و کیفیت پس از برداشت میوه توت فرنگی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	پوشش خوراکی، عمر انبارمانی، صمغ دانه ریحان، خواص کیفی و حسی
چکیده	توت فرنگی به دلیل بافت نرم، مقدار آب زیاد، تنفس بالا و حساسیت به پوسیدگی های میکروبی و قارچی یکی از میوه های بسیار فسادپذیر بوده و طول عمر انباری پایینی دارد. تاکنون مطالعات فراوانی جهت اعمال تیمارهای مفید در مرحله قبل و پس از برداشت توت فرنگی با هدف افزایش عمر انبارمانی آن صورت گرفته است. کاربرد ترکیبات شیمیایی مصنوعی ضدقارچی به-منظور افزایش ماندگاری این میوه نگرانی های فراوانی به دنبال داشته است. به دلیل مخاطرات زیست محیطی ناشی از کاربرد فیلم های مصنوعی و تجزیه ناپذیر، پژوهشگران زیادی به تولید پوشش های خوراکی طبیعی برای نگهداری مواد غذایی از جمله میوه ها و سبزی ها روی آورده اند. این پژوهش در قالب دو آزمایش مجزا انجام شد. در آزمایش اول اثر پوشش خوراکی صمغ دانه ریحان در چهار سطح (0، 1%، 2% و 3%) بر کیفیت پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم پاروس مورد بررسی قرار گرفت. پس از اعمال تیمارها در طی دوره ذخیره سازی (دمای 1 درجه سانتی-گراد و رطوبت نسبی 95%) در روزهای 0، 4، 8، 12 و 16 خصوصیات فیزیکی، بیوشیمیایی و میکروبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. توت فرنگی های پوشش داده شده با پوشش صمغ دانه ریحان در غلظت های مختلف از نظر کیفی و حسی نسبت به نمونه های شاهد بهتر بودند اما غلظت 1% آن از نظر خصوصیات فیزیکی، بیوشیمیایی و میکروبی مانند کنترل کاهش وزن و رشد میکروارگانیسم ها، مواد جامد محلول و اسیدیته، اسید آسکوربیک، آنتوسیانین، ترکیبات فنولی، ظرفیت ضداکسایشی، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز موثر واقع شد و غلظت 3% آن از نظر ویژگی های حسی نظیر رنگ، عطر و بو، مزه و بافت مورد پذیرش کلی مصرف-کنندگان قرار گرفت. بنابراین پوشش صمغ دانه ریحان 1% به عنوان غلظت بهینه تشخیص داده شد. در آزمایش دوم اثر ترکیبی پوشش بهینه صمغ دانه ریحان (1%) به همراه عصاره سرخارگل (در 3 غلظت 5/0، 5/1 و 3 درصد) به عنوان ماده ضدمیکروبی بر میوه توت فرنگی بررسی شد. زمان های اندازه گیری و خصوصیات اندازه گیری شده همانند آزمایش اول بود. در این آزمایش پوشش های حاوی ماده ضدمیکروبی سرخارگل در هر سه غلظت نسبت به نمونه های شاهد و صمغ دانه ریحان 1% به تنهایی خواص کیفی (نظیر خواص میکروبی، فیزیکی و بیوشیمیایی) و حسی بهتری را دارا بوده و در بین غلظت های مختلف آن غلظت 3 % بهترین نتیجه را داد.
پژوهشگران	آریو امامی فر (استاد راهنما)، فروزان مرادی سروش (دانشجو)، ناصر قادری (استاد مشاور)