عنوان
|
بررسی و تحلیل داستان نخست دفتر اول مثنوی بر اساس گزارههای معرفتنفسی یا روانکاوی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
داستان شاه و کنیزک، مولوی، حکیم الهی، روانکاوی، فروید.
|
چکیده
|
یکی از داستانهای برجستهی مثنوی، «داستان شاه و کنیزک و زرگر» است که در آغاز دفتر یکم، به بهانهی شرح حال مولانا، سروده شدهاست. داستانی که به گونههای دیگری، پیش از مولانا بر سر زبانها رواج داشته؛ اما در مثنوی، به رنگ روایتهای خاص این کتاب درآمده و به مولانا اختصاص یافتهاست. این داستان تاکنون در چندین گفتار از دیدگاههای گوناگون، تحلیل و بررسی شده؛ با این حال، آنچه در این مقاله آمده، با توجه به دانش روانکاوی و گزارههای معرفتنفسی، متفاوت از گزارشهای پیشین است. نویسندگان این مقاله با توجه به نظریات جدید روانکاوی به ویژه برخی از آرای فروید، همراه با تبیین زمینههای عرفانی، به داستان نگریسته و با در نظرگرفتن این فرضیه که داستان یادشده از دو منظر روانشناختی و عرفانی، به یکدیگر نزدیک هستند، خوانشی آمیخته از این دو چشمانداز، به دست دادهاند.
|
پژوهشگران
|
علی محمدی (نفر اول)، فرشید محمدی (نفر دوم)
|