مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثر منابع مختلف فیبر در جیره بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در ایلئوم و سکوم جوجه های گوشتی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	فیبرنامحلول، عملکرد، ویسکوزیته، جمعیت میکروبی، دستگاه گوارش، جوجه گوشتی
چکیده	این آزمایش برای بررسی اثرات استفاده از منابع مختلف فیبر نامحلول بر صفات عملکردی، ویژگی های دستگاه گوارش، قابلیت هضم مواد مغذی، ریخت شناسی روده، جمعیت میکروبی انتهای دستگاه گوارش، pH و ویسکوزیته محتویات روده به همراه رطوبت بستر و همچنین مقایسه برخی صفات در ایلئوم و سکوم در جوجه های گوشتی از سن 1 تا 42 روزگی اجرا شد. تعداد 380 قطعه جوجه گوشتی یکروزه (سویه راس 308) در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 19 قطعه در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمار های آزمایشی شامل: تیمار شاهد (ذرت- کنجاله سویا) و رقیق کردن جیره پایه با 3 درصد پوسته ی آفتابگردان، پوسته ی سویا و کاه گندم فرآوری شده و 1 درصد آربوسل بود. نتایج آزمایش نشان داد که 3 درصد پوسته ی آفتابگردان، پوسته سویا و کاه فرآوری شده در جیره دوره ی آغازین (1 تا 10 روزگی) به بیشترین مقدار خوراک مصرفی نسبت به تیمار شاهد منتهی شد (05/0P<). میانگین خوراک مصرفی در دوره های رشد (11 تا 24 روزگی)، پایانی (25 تا 42 روزگی) و کل دوره (1 تا 42 روزگی) و همچنین ضریب تبدیل غذایی در هیچ یک از دوره های آزمایشی تحت تاثیر تیمار های آزمایشی قرار نگرفت. بیشترین افزایش وزن بدن در دوره آغازین و دوره رشد مربوط به تیمار حاوی پوسته آفتابگردان بود (05/0P<). درصد وزن لاشه، ران و سینه در سن 28 روزگی و 42 روزگی تحت تاثیر تیمار های آزمایشی قرار نگرفت. در سن 28 و 42 روزگی، وزن اندام های گوارشی و طول بخش های مختلف روده تحت تاثیر تیمار های آزمایشی قرار نگرفت. در سن 42 روزگی وزن دئودنوم در تیمارهای شاهد، 1 درصد آربوسل و 3 درصد پوسته ی آفتابگردان در جیره نسبت به دیگر تیمارها افزایش معنی دار نشان داد (05/0P<). همچنین تیمار شاهد و پوسته ی آفتابگردان در جیره سبب افزایش معنی دار وزن ژژنوم شد (05/0P<). تفاوت آماری معنی داری در میزان pH چینه دان، سنگدان و بخش های مختلف روده کوچک وجود نداشت. اما تیمار حاوی 3 درصد کاه فرآوری شده و پوسته سویا سبب کاهش معنی دار pH پیش معده نسبت به سایر تیمار ها شدند (05/0P<). در سن 42 روزگی، میزان ویسکوزیته ی ایلئوم و سکوم جوجه های گوشتی تغذیه شده با 1 درصد آربوسل افزایش معنی داری در مقایسه با تیمار های دیگر داشت (05/0P<). به طور کلی استفاده از 1 درصد آربوسل در جیره به کاهش جمعیت ای کولای درسکوم منتهی شد (05/0P<). از سویی جمع
پژوهشگران	علی اصغر ساکی (استاد راهنما)، یاسمن موسوی (دانشجو)، احمد احمدی (استاد مشاور)، سارا میرزائی گودرزی (استاد مشاور)