عنوان
|
تاثیر درس هندسه کاربردی بر توانایی فضایی دانشجویان معماری
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
توانایی فضایی، هندسه کاربردی، هندسه ترسیمی، آموزش معماری.
|
چکیده
|
با توجه به تأثیرگذاری افزایش توانایی فضایی دانشجویان بر درک فضاها و احجام، هدف این پژوهش بررسی میزان اثربخشی یکی از دروس پایه کارشناسی بر افزایش توانایی فضایی است. لذا پرسش اساسی این است که آیا تدریس هندسه کاربردی، با شیوۀ مرسوم م یتواند به هدف اصلی تبیین شده در برنامه مصوب شورای عالی برنام هریزی که همانا افزایش توانایی فضایی دانشجویان است، پاسخ گوید؟ برای پاسخ دادن به این پرسش، با مرور سابقه مطالعات مربوط به توانایی فضایی و تأثیر هندسه ترسیمی )ب هعنوان بخش اصلی درس هندسه کاربردی( بر آن، مفاهیم و نظری ههای مرتبط گردآوری شد. برای تدقیق نتایج تحقیق، بر طبق دو زیرمجموعه توانایی فضایی دو آزمون انتخاب شد و این آزمو نها با استفاده از روش تحقیق شب هتجربی پی شآزمون و پ سآزمون با گروه گواه در دو دانشگاه با دو برنامه مختلف آموزشی برگزار و نتایج تحلیل گردید. نتایج آزمو نها نشان داد که نه تنها گذراندن درس هندسه کاربردی باعث افزایش توانایی فضایی دانشجویان نشده است، بلکه موجب کاهشی معنادار در هر دو گروه آزمون شده است. این در صورتی است که داد ههای گروه گواه افزایشی غیرمعنادار را نشان م یدهد. یکی از علل احتمالی این نتایج را م یتوان تغییر استراتژی دانشجویان در حل مسائل فضایی دانست.
|
پژوهشگران
|
سعید علی تاجر (نفر اول)، سیدایمان سجادی هزاوه (نفر دوم)
|