مشخصات پژوهش

صفحه نخست /تأثیر توأم حرارت و آلاینده ...
عنوان تأثیر توأم حرارت و آلاینده فلز سنگین بر ریز ساختار کانی کائولینیت و کائولینیت کربنات زدایی شده
نوع پژوهش مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها حرارت، کائولینیت، کربنات، آلاینده فلز سنگین.
چکیده اثر حرارت بر خصوصیات ریزساختاری خاک های رسی در زمینه های مختلفی از جمله پایداری ساختار بستر رسی در مرکز دفن زباله، رفع آلودگی آلی از خاک های رسی، و آنالیز حرارتی در تشخیص کانی های رسی، توسط محققین مختلف مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی آلودگی خاک ها تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت بشر بوده و همواره رفتار این خاک ها برای رفع آلودگی مورد توجه بوده است. دمای زباله های هسته ای در محدوده 200 تا 1000 درجه سلیسیوس متغییر است. هدف این مقاله، مطالعه کمی اثر حرارت و آلاینده فلز سنگین بر ساختار کائولینیت و کائولینیت کربنات زدایی شده است. برای رسیدن به این هدف نمونه های کائولینیت حاوی 5/2 درصد کربنات و نمونه های کربنات زدایی شده با غلظت 20 سانتی مول بر کیلوگرم-خاک آلاینده مس و در بازه های حرارتی 25 تا 1000 درجه تحت آزمایش پراش پرتو ایکس و تیتراسیون قرار گرفته اند. بر اساس نتایج این پژوهش عدم تغییر درصد کربنات موجود در خاک تا محدوده دمای 500 درجه نشان می دهد که به منظور استفاده از ظرفیت نگهداشت آلاینده توسط فاز کربنات، لازم است دمای محیط خاک تا کم تر از 500 درجه حفظ شود. اعمال حرارت 600 درجه بر نمونه ها سبب افت 90 درصدی شدت قله اصلی نظیر کائولینیت شده است و با توجه به تجزیه کربنات کلسیم در دماهای بیشتر از 600 درجه، می توان دریافت که در دماهای زیاد و تا قبل از سرد شدن زباله، نه تنها از اثر کربنات موجود در خاک بر افزایش بافرینگ استفاده نمی شود، بلکه خروج کربنات باعث تغییر قابل توجه در ساختار خاک می شود. نتایج بدست آمده نشان می دهد در حالتی که ابتدا نمونه ها تحت تأثیر حرارت قرار گرفته و سپس آلاینده فلز سنگین مس به آن ها افزوده شده است می توان گفت که به دلیل خارج شدن آب و جذب کاتیون های قلیایی در لایه دوگانه رس، عملاً در فرایند اندرکنش رس و آلاینده، فلزات قلیایی نیز سهیم هستند اما در حالتی که ابتدا آلاینده فلز سنگین به نمونه ها افزوده شده و سپس حرارت اعمال شده می توان گفت که ساختار خاک بیش تر متأثر از میزان آلاینده ورودی بوده و کاتیون های قلیایی سهم چندانی در فرایند مورد مطالعه نداشته اند.
پژوهشگران وحیدرضا اوحدی (نفر اول)، هانیه حجازی فر (نفر دوم)