|
چکیده
|
کشور روندا، آن سان که شواهد و مدرک انکارناپذیر تأیید می کند، در گذشته ای نه چندان دور شاهد کشتار عظیم و سهمگینی بوده که در نوع خود در تاریخ بشر بی نظیر یا حداقل کم نظیر است. دلیل این کشتار به اختلاف دیرینه نژادی میان دو گروه هوتو (Hutu) و توتسی (Tutsi) نسبت داده شده که از اوایل سال 1392 و در دوره جووینال هایباریمانا، رئیس جمهور وقت روندا، شدت گرفت و از آن تاریخ به بعد دولت به ویژه از طریق گروه شبه نظامی موسوم به اینترآهامو (Interahamwe) که وابسته به هوتوها بودند، اقدامات گوناگونی را برای نابودسازی اقلیت توتستی و آن دسته از هوتوهایی که سیاست آنها را قبول نداشتند، اتخاذ کرد. گروه های اینترآهامو در خیابان ها پرسه زده و این آواز را سرمی دادند که آنها به وجود توتسی ها خاتمه خواهند داد. آنان با انتشار فزاینده ایدئولوژی نسل کشی از طریق رسانه ها ترور خیابانی به راه انداخته و هیچ کس هم نمی توانست یارای مقاومت با آنها را داشته باشد. موج خشونت ها زمانی به اوج خود رسید که عصر 6 آوریل سال 1994، هواپیمای حامل هابیاریمانا رئیس جمهور، و سیپرین نتاریامیرا ، رئیس جمهوری بوروندی، و خدمه فرانسوی همراه آنها در اثر شلیک موشک زمین به هوا در نزدیکی فرودگاه کیگالی، پایتخت رواندا، سقوط کرد. این حادثه باعث نفرت شدید و کمپین کشتار علیه توتسی ها گردید. هوتوهای تندرو این واقعه را به مخالفان توتسی نسبت داده و به حمله های گسترده علیه اقلیت قومی دست زدند. قتل عام رواندا یکصد روز به طول انجامید تا سرانجام نیروهای شورشی، که افراد توتسی در آن اکثریت داشتند، توانستند کنترل اوضاع را در دست بگیرند.
|