عنوان
|
تاثیر پیچیدگی اقتصادی(ECI) بر متغیرهای اقتصاد کلان در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
اقتصاد مقاومتی، متغیرهای اقتصاد کلان، پیچیدگی اقتصادی، مقاوم سازی اقتصاد
|
چکیده
|
اقتصاد مقاومتی؛ الگویی است که سعی بر شناسایی نقاط ضعف و قوت اقتصاد داشته و استفاده از حداکثر ظرفیت های تولیدی با تاکید بر مزیت های داخلی جهت کاهش وابستگی و مقاوم-سازی اقتصاد است. با توجه به رقابت اقتصادی در عصر حاضر، قدرت های برتر اقتصادی جهان در راستای تحقق اهداف اقتصادی و سیاسی خود از تحریمهای اقتصادی استفاده می کنند. مقاومت اقتصادی و عدم آسیبپذیری از تحریمهای اقتصادی به وضعیت متغیرهای کلان اقتصادی از جمله نرخ رشد اقتصادی، رفاه اجتماعی، نرخ تورم، نرخ بیکاری، موازنه تجاری، ترکیب صادرات، صادرات محصولات با فناوری پیشرفته و... بستگی دارد. ازآنجایی که دانش به عنوان یکی از نیروهای موثر در تحولات اقتصادی و اجتماعی به شمار می آید.کاربرد دانش در اقتصاد و فرایند تولید که بوسیله شاخص جهانی پیچیدگی اقتصادی( ECI) اندازه گیری می-شود باعث شکلگیری اقتصادی درونزای برونگرا و تاثیرپذیری کمتر از تحریم ها و شوک های اقتصادی می شود. با توجه به تاکید اقتصاد مقاومتی بر بکارگیری هرچه بیشتر دانش در تولید و ایجاد ساختار مولد، مطالعه حاضر به بررسی مقایسه ایی تاثیر پیچیدگی اقتصادی بر متغیرهای اقتصاد کلان در 5 کشور تحت تحریم طی دوره2000-2015 می پردازد. نتایج مطالعه نشان می دهد کشوری که اقتصاد پیچیده تری دارد رفاه اجتماعی و درآمد سرانه بالاتر، صادرات بافناوری بالاتر و شاخص فلاکت کمتری دارد و در نتیجه اقتصاد مقاوم تری دارد. طبق نتایج کشور روسیه و چین که از نظر مقدار شاخص و رتبه جهانی پیچیدگی اقتصادی نسبت به سایر کشورها مورد بررسی برترند از نظر متغیرهای اقتصاد کلان نیز شرایط بهتری دارند و ایران که نسبت به 4 کشور دیگر پیچیدگی اقتصادی کمتری داشته، از نظر متغیرهای کلان اقتصادی شرایط نامطلوبی دارد.
|
پژوهشگران
|
ابوالفضل شاه آبادی (نفر اول)، هانیه ارغند (نفر دوم)
|