مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی عملکرد سازه های فضاکار تحت هم زمان مؤلفه قائم و افقی نیروی زلزله
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	سازه های فضاکار، مؤلفه قائم نیروی زلزله، اتصالات نیمه صلب، گنبدهای تک لایه، SAP2000
چکیده	سازه فضاکار به سازه هایی اطلاق می شود که نتوان رفتار و عملکرد آن ها را به صورت دو بعدی مدل سازی و تحلیل کرد. رفتار سازه های فضاکار به گونه ای است که تعاریف و روابط آیین نامه های موجود که بر اساس سیستم های معمول و سنتی سازه ای تدوین شده اند، قادر به برآورد صحیح اثر زمین لرزه بر روی آن ها نیستند. به بیان واضح تر برای دست یابی به تدابیری در جهت یک تحلیل و طراحی قابل قبول، لازم است مطالعات در چارچوبی متناسب با خواص ذاتی سازه های فضاکار و روابط حاکم بر رفتار سه بعدی آن ها به عمل آید و طبعاً اعمال اثرات ناشی از زلزله در سه مؤلفه، در جهت تقریب واقع گرایانه نحوه اعمال این اثرات و پاسخ های حاصل خواهد بود. با توجه به اینکه در آیین نامه 2800 درباره مؤلفه قائم زلزله توضیح قابل توجهی داده نشده، در این پایان نامه ضرورت استفاده از سه مؤلفه زلزله در تحلیل و طراحی سازه های فضاکار با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی خطی بررسی شد. نتایج نشان می دهد که سازه هایی که بدون در نظر گرفتن مؤلفه قائم زلزله طراحی شده اند، بعد از اعمال زلزله هایی با سه مؤلفه، تعداد زیادی از اعضای آن ها دارای ظرفیتی کمتر از ظرفیت مورد نیاز بودند. تعداد اعضایی که ظرفیت کمتری از ظرفیت مورد نیاز داشتند، نزدیک به 80 درصد اعضای سازه های مورد بررسی بود. اتصال بین اعضا در سازه های فضاکار به سه صورت مفصلی، صلب و نیمه صلب انجام می شود. از طرفی صلبیت خمشی اتصال بر شرایط سر حدی دو انتهای عضو و در نتیجه نسبت لاغری عضو مؤثر می باشد. در این پژوهش گنبد های دندانه ای تک لایه با دهانه های 20، 25 و 30 متر و با ارتفاع های 5 و 6 متر و همچنین با در نظر گرفتن انواع اتصالات تحلیل و طراحی شدند. نتایج حاصل از تحلیل ها بر روی سازه های فضاکار مورد مطالعه نشان می دهد که میزان سختی اتصالات می تواند تأثیر مهمی بر پایداری سازه های فضاکار داشته باشد. میزان سختی اتصال علاوه بر تأثیر در زمان تناوب اصلی سازه که یکی از پارامتر های مهم در طراحی لرزه ای سازه ها می باشد، بر مقدار مصالح مصرفی در سازه های فضاکار نیز تأثیر می گذارد. با توجه به نتایج، استفاده از اتصال صلب می تواند باعث صرفه جویی در مصالح مصرفی شود که این مقدار بین 5/1 تا 40 درصد، بسته به ویژگی های هندسی و سختی اتصالات مورد استفاده در سازه می باشد. در بررسی دیگری که صورت گرفت امکان فرض اتصا
پژوهشگران	محمد شوشتری (استاد راهنما)، فرشاد عابدی (دانشجو)