|
چکیده
|
روشِ اعجاب آورِ قصه گفتنِ شهرزاد در هزارویک شب از دیرباز توجه شمار بسیاری از نویسندگان ملل گونه گون را به خود جلب کرده است. دو ویژگی اصلی هزارویک شب، ساختار رواییِ آن و نیز هدف متفاوت داستان ها یعنی توجه به سرگرم کنندگی آن ها به منظور به تأخیر انداختن حکمِ مرگ و اعدام و... است. همۀ محققانِ معاصر، ساختارِ رواییِ هزارویک شب را، داستان در داستان به سیاق آثاری همانند کلیله و دمنه و مرزبان نامه می دانند؛ اما ساختار روایی این اثر استفاده از داستان در داستانی متفاوت با این آثار است. در این جُستار ضمن توضیحات اجمالی در باب ساختار قصه های هزارویک شب، دربارۀ مولفۀ قصه گویی به قصد تعویق مرگ، برخی آثاری که در این دو مورد به تبعیت از هزارویک شب نوشته شده اند، اجمالاً معرفی شده است.
|