|
چکیده
|
معاد یکی از ضروریات دین مبین اسلام است و بیش از ثلث آیات قرآن کریم به این موضوع اختصاص یافته است. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی آراء متکلیمن شیعه و امامیه برآمدیم تا موراد اشتراک و اختلاف روشن شود. در بررسی های اعمال شده، مشخص گردید که نقاط اشتراک بین این دو فرقه کلامی بیش از اختلافات است. هر دو گروه اصل وجود معاد، معاد جسمانی و روحانی، علایم و نشانه های رستاخیز، میزان، صراط، نامه اعمال، گواهی اعضای بدن را قبول دارند. احباط و تکفیر را هر دو گروه باطل می دانند. مرتکبیین گناه هان کبیره را مومن فاسق می دانند. در مورد توبه بر این باور هستند که اگر با شرایطش تحقق پیدا کند، پذیرفته می شود و انسانهای گناهکار مشول عفو الهی قرار می گیرند اتفاق نظر دارند. هم چنین در مورد پذیرش شفاعت پیامبر (ص)، خلقت بهشت و جهنم قبل از حشر، اتفاق نظر دارند. علی رغم اشتراکات فراوانی که با هم دارند در برخی موارد نیز اختلاف دارند. اشاعره رویت خداوند را در روز رساخیر ممکن می دانند در حالی که شیعه آن را محال تلقی می کنند. شیعه ثواب و عقاب را از باب استحقاق در مقابل طاعات و معاصی می دانند و حال اینکه اشاعره عذاب را در مقابل معاصی و ثواب را از باب تفضل الهی می دانند. در موضوع اطفال کفار نیز شیعه عذاب آنها نمی پذیرند در حالی که اشاعره آن را جایز می شمارند.
|