عنوان
|
نقد نظریه زبان رؤیایی قرآن
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
زبان قرآن ، زبان رؤیا ، فرهنگ عصر نزول ، پدیدار شناسی، معرفت بخشی
|
چکیده
|
این پژوهش نظریه «زبان رؤیایی قرآن» را مورد بررسی و نقد قرار داده است. پیش از هر چیز عناصر اصلی و مبانی نظریه مذکور و نیز ادلّه آن را به روشنی و اختصار تبیین نموده آنگاه به بررسی ، نقد و بیان تهافت ها و اشکالات آن همّت گماشته است. دیدگاه مذکور با اتّخاذ مبناهایی چون تأثیر پذیری قرآن از فرهنگ عصر نزول- و به عبارت دیگر زبان قوم- و طرح ادلّه ای مانند: منقولات و مأثورات تاریخی، ساختار و متن قرآن و وجود تناقض در آیات، تلاش نموده است زبان قرآن را «زبان رؤیا» و فهم آن را نیازمند تعبیر و خوابگزاری معرّفی نماید. از واکاوی آن مبانی و بررسی این ادلّه به دست می آید که اندیشه « زبان رؤیا» رؤیایی بیش نیست و قرآن هرگز زبان خواب را برنمی تابد. تحقیق حاضر بر شیوه تحلیلی توصیفی و استفاده از منابع مکتوب سامان یافته است.
|
پژوهشگران
|
جواد محمدی (نفر اول)، کرم سیاوشی (نفر دوم)، ابراهیم ابراهیمی (نفر سوم)
|