عنوان
|
بررسی رسوب شناسی و ژئومورفولوژی کانال رودخانه های الموت رود و شاهرود (شمال استان قزوین)
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
کلیدواژهها
|
رسوب شناسی، ژئومورفولوژی، رودخانه، شاهرود، الموت
|
چکیده
|
رودخانه شاهرود یکی از زیرحوضه های سپیدرود است که دارای دو سرشاخه اصلی در شرق (الموت رود و طالقان رود) و یک سرشاخه در جنوب (رودخانه ملاعلی) است. امتداد این رودخانه ها عمدتا در راستار ساختارهای تکتونیکی منطقه است. در بیش تر بازه ها، رودخانه در مسیری مستقیم و یا پیچش کم تر از 2/1 جریان دارد ولی در بخش غربی در اثر عملکرد دو سیستم گسل، پیچش هایی تند و با دامنه کوتاه در مسیر رودخانه ایجاد شده است. کانال رودخانه در بیش تر مناطق تک مجرا (تیپ B و C در رده بندی روسگن) است؛ در بخشی از بازه میانی کانال چند مجرا (تیپ D) غالب است. بار رسوبی حمل شده عمدتا به صورت بار معلق است که بیش ترین بخش آن را دانه های در اندازه سیلت تشکیل می دهد. بار بستر در بالادست در اندازه گراول و در بقیه بخش های رودخانه در اندازه ماسه است. این رودخانه دایمی است و دبی افزاینده ای به سوی پایین دست دارد (بیشینه دبی تا 200 متر مکعب در روز در آمار 40 ساله حوضه). بررسی روند کانال این دو رودخانه در یک بازه زمانی بیست و چهار ساله (1991-2015) با استفاده از تصاویر ماهواره ای نشان می دهد مهم ترین عوامل تغییر مسیر رودخانه ورود منابع جانبی از شاخه های فرعی (توسط مخروط افکنه ها) و قطع شدگی پیچش بوده است. مهم ترین پدیده ها و مناظر هیدروژئومورفولوژیکی حوضه پادگانه های آبرفتی، کروس پهن، سدهای داخل کانال، خم ها یا مآندرهای محاط و مخروط افکنه هاهستند. بررسی رخساره های راداری رسوبات رودخانه نشان دهنده نقش مهم سیلاب ها در تشکیل آن ها است.
|
پژوهشگران
|
حسین بانژاد (همکار)، سعید خدابخش (همکار)، عفت پاسبان (همکار)، محمدرضا غریب رضا (همکار)
|