عنوان
|
بررسی شیوۀ کاربرد سولفات روی بر بیشینه شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان (Helianthus annuus L.) در شرایط تنش رطوبتی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
تشت تبخیر، عملکرد زیست توده، محلول پاشی، کاربرد نواری
|
چکیده
|
به منظور بررسی اثرگذاری تنش رطوبتی و شیوۀ کاربرد سولفات روی بر بیشینه شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 1393 در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا به صورت کرت های خردشده )اسپیلت پلات( در قالب طرح پایۀ بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تنش رطوبتی در چهار سطح )آبیاری پس از 60 ، 90 ، 120 و 150 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس (A در کرتهای اصلی و شیوۀ کاربرد کود سولفات روی در چهار سطح ) بدون کاربرد، محلول پاشی، کاربرد خاکی به صورت پخش و کاربرد خاکی به صورت نواری ( در کرتهای فرعی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد بیشینه شاخص سطح برگ، وزن طبق، شمار دانه در طبق و عملکرد دانه در شدتهای کم تنش رطوبتی )آبیاری پس از 60 و 90 میلی متر تبخیر( با شیوۀ محلول پاشی به دست آمدند، امّا در سطح تنش شدید رطوبتی در صفات یادشده تفاوتی بین روش های کاربرد سولفات روی وجود نداشت. به هرحال، قطر طبق و عملکرد زیست توده )بیوماس( در شرایط تنش شدید رطوبتی )آبیاری پس از 150 میلیمتر تبخیر( در شیوۀ محلول پاشی سولفات روی مقادیر بالاتری به خود اختصاص دادند. در این تحقیق وزن صد دانه تنها تحت تأثیر شدت تنش رطوبتی قرار گرفت و شاخص برداشت هم با کاهش دسترسی به رطوبت، کاهش یافت. در این بررسی کاربرد سولفات روی به ویژه به صورت محلول پاشی و در شرایط کمبود رطوبت سبب بهبود بیشتر صفات بررسی شده و کاهش شدت تنش رطوبت بر آن ها شد.
|
پژوهشگران
|
محمدعلی ابوطالبیان (نفر اول)، افسانه بابا رئیسی (نفر دوم)
|