عنوان
|
تاثیرتمرینات حرکتی در محیط مجازی بر بهبود دامنۀ حرکتی، حس عمقی و الکترومیوگرافی در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلاژی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
واقعیت مجازی، ایکس باکس، الکترومیوگرافی، دامنه حرکتی، حس عمقی، فلج مغزی همیپالژی
|
چکیده
|
چکیده: هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات حرکتی در محیط مجازی بر بهبود دامنه حرکتی، حس عمقی و الکترومیوگرافی در کودکان مبتال به فلج مغزی همیپالژی بود. تعداد 02 پسر فلج مغزی اسپاستیک 90-7 ساله به صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنیهای گروه تجربی به مدت 3 هفته به انجام تمرینات بولینگ در محیط مجازی پرداختند اما گروه کنترل برنامههای درمانی معمول خود را ادامه دادند. ابزار بکار گرفته شده شامل دستگاه Xbox ، دستگاه الکترومیوگرافی سطحی، گونیامتر یونیورسال و دستگاه ژیروسکوپ بود. آزمونهای تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تحلیل کوواریانس تک متغیری در سطح p = 2/20 اجرا شدند. بر اساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری، بین کودکان فلج مغزی حاضر در گروه آزمایش و گروه کنترل حدأقل در یکی از متغیرهای وابسته )شاخصهای الکترومیوگرافی، دامنه حرکتی و حس عمقی( تفاوت معناداری وجود داشت)F=19/03 ،p=2/222(. بر اساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری، آزمودنیهای گروه تجربی در مرحله پسآزمون میانگین باالتری را در شاخصهای الکترومیوگرافی، دامنه حرکتی و حس عمقی کسب کردند. استفاده از واقعیت مجازی میتواند به عنوان روش درمانی مناسب در بهبود دامنه حرکتی اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همیپالژی استفاده شود.
|
پژوهشگران
|
فضل الله باقر زاده (استاد راهنما)، رسول حمایت طلب (استاد راهنما)، مرتضی پورآذر (دانشجو)، شهناز شهربانیان (استاد مشاور)، داوود حومنیان (استاد مشاور)
|